Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
|||
Καταθλιψη και αυτοανοσα
Υποφέρω απο ήπιας μορφής ΣΕΛ και θα ήθελα να βρώ άτομα με την ιδια πάθηση.Πριν 3 μήνες αρρώστησα χωρίς να υπάρχει καμμία ένδειξη πριν.Εχω περάσει τα τελευταία χρόνια καταθλιπτικά επεισόδια.
|
#2
|
|
|||
αυτοανοσα νοσηματα-κατάθλιψη
πριν 3 μηνες διαγνώστηκε ότι πάσχω απο ήπιας μορφής ερυθηματώδη λύκου.Είχαν προηγηθεί αρκετά χρόνια που πάθαινα καταθλιπτικά επεισόδια.Οταν έπαθα το αυτοάνοσο η ψυχολογία μου ήταν καλύτερη απο ποτέ.Επίσης έχω ιστορικό με αυτοάνοσο θυρεοειδίτιδα.Χθες έκανα εγγραφή ελπίζοντας να βρώ άτομα με το ίδιο πρόβλημα.Είμαι μητέρα δυο μεγάλων παιδιών,αισθάνομαι σοκαρισμένη με το τελευταίο μου πρόβλημα....νομίζω πως μετά τόσο μεγάλο αγώνα γενικότερα στην ζωή μου, ήταν άδικο να το πάθω...πάνω στην προσπάθεια να δω πιο θετικά τα πράγματα και την ζωή γενικότερα ήλθε το αυτοάνοσο να με συντροφεύει.....και να αισθάνομαι πέρα απο θυμό και τα τόσα "γιατί', ανασφάλεια και φόβο.
|
#3
|
|
|||
Σοφία μου καλώς ήρθες. Σου εύχομαι καλή δύναμη για να αντιμετωπίσεις τα προβλήματα υγείας που έχεις. Σε δικαιολογώ που αισθάνεσαι έτσι, είναι απόλυτα φυσιολογικό επειδή είναι αρχή. Θα δεις όσο περνάει ο καιρός θα προσαρμέζεσαι στη νέα κατάσταση. Ποτέ να μην ξεχνάς ότι όλα είναι για τους ανθρώπους, είναι μια δοκιμασία στην ο΄ποία θα πρέπει εσύ να είσαι η νικήτρια και όχι η ασθένεια. Γνωρίζεις καλά ότι το ψυχολογικό παίζει σπουδαίο ρόλο στα αυτοάνοσα νοσήματα. Και πάντα να θυμάσαι ότι δεν είσαι η μοναδική και ότι πολλά μικρά παιδιά υποφέρουν από αυτές και από άλλες πολύ χειρότερες ασθένειες. Δεν κινδυνεύει η ζωή σου απ' αυτές και αν έχεις μια καλή παρακολούθηση από έναν πολύ καλό γιατρό όλα θα πάνε καλά και θα έχεις μια καλή ποιότητα ζωής. Οπλίσου με θάρρος και δύναμη λοιπόν και αισιοδοξία. Όλα θα πάνε καλά να είσαι σίγουρη.
|
The Following 2 Users Say Thank You to HelenA For This Useful Post: | ||
sofia@ (19-05-10) |
#4
|
|
|||
Ευχαριστώ Ελενα το ξέρω μόνη μου πρέπει να βρώ την δύναμη όπως τόσα άλλα που έχω περάσει.Κάπου κουράζεσαι με το να έχει γίνει η ζωή σου ενας αδιάκοπος αγώνας...κάπου περιμένεις λίγη συμπαράσταση αλλά οι γύρω σου είναι πιο αδύναμοι και με το να εθελοτυφλούν βρίσκουν άμυνες και έτσι μένεις με το πρόβλημα και τα τεράστια "γιατί".Κάπου σοκάρεσαι και λες μα δεν είναι δυνατόν και αυτό σε μένα;απαντήσεις δεν υπάρχουν και μένει ενας θυμός και μια μεγάλη απογοήτευση..........
|
#5
|
|
|||
Kαλημέρα Σοφία, τι κάνεισ μη στεναχωριέσαι, ένα πρέπει να ξέρεις, ότι το ψυχολογικό παίζει μεγάλο ρόλο, αν σε πάρει έχασες το παιχνίδι της ζωής. Και εγώ είμαι 42 χρονών, και εδώ και 3 χρόνια πάσχω από ιδιοπαθή θρομβοκυττάρωση, είναι μία σοβαρή ασθένεια, και εγώ πέρασα πολλές δύσκολες στιγμές, χωρίς να μπορούν να με καταλαβαίνουν οι άλλοι, να μου λενε έχει και χειρότερα και άλλα πολλά, και εγώ μόλις άρχισα να βλέπω τη ζωή θετικά, και μόλις άρχισε η ψυχολογία μου να ανεβαίνει, ήρθε αυτή η ασθένεια και πρέπει μία ζωή να παίρνω χάπια τα οποία είναι επικίνδυνα για την ζωή μου, αλλά δεν υπάρχει άλλη λύση προς το παρόν, είναι όλα για τους ανθρώπους, πρέπει να τα βλέπουμε όλα θετικά, να μάθουμε να ζούμε με την ασθένεια αφού δεν γίνεται τίποτα άλλο, κουράγιο , θα χαρώ πολύ να τα λέμε.
|
#6
|
|
||||
Σοφία καλώς ήρθες έστω και αν ο λόγος που σε έκανε να γραφτείς δεν ήταν ευχάριστος. Έβαλα με έντονη γραφή το πως αισθάνθηκες όταν έμαθες για το αυτοάνοσο του θυρεοειδούς. Δεν είσαι μόνη. Όλοι ή καλύτερα όλες έτσι αισθάνονται. Το λέω σε θηλυκό γένος καθώς το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών είναι γυναίκες. Πράγματι, δημιουργεί πρόβλημα στη διάθεση ίσως να οδηγήσει και σε κατάθλιψη, δημιουργεί και άλλα προβλήματα. Όμως το αυτοάνοσο νόσημα του θυρεοειδούς δεν είναι επικίνδυνο για τη ζωή του / της ασθενούς. Θέλει καλό ενδοκρινολόγο, παρακολούθηση ώστε να γίνει ρύθμιση και τελικά μπορεί οι όζοι να μικρύνουν κιόλας. Στον δικό μου περίγυρο, δύσκολα θα βρεις μια γυναίκα (μετά από κάποια ηλικία) που να μην έχει το αυτοάνοσο αυτό νόσημα. Όταν οι στατιστικές μιλάνε και για 90 ή 95 τοις εκατό σε κάποιες περιοχές της Ελλάδας, καταλαβαίνεις τι γίνεται. Τι έχω να σου πω λοιπόν. Να ενημερωθείς καλά για το νόσημα αυτό, να βρεις καλό ενδοκρινολόγο που μαζί με τις εξετάσεις αίματος να σου κάνει και υπερηχογράφημα και ότι άλλο κρίνει σκόπιμο, να σε παρακολουθεί και σε λίγο διάστημα να είσαι σίγουρη θα ρυθμίσει μια χαρά την λειτουργία του αδένα. Η γνώση θα σου διώξει την αμφιβολία, την στεναχώρια και τον πανικό. Καταλαβαίνω πολύ καλά όταν λες "...ήλθε το αυτοάνοσο να με συντροφεύει.....και να αισθάνομαι πέρα απο θυμό και τα τόσα "γιατί', ανασφάλεια και φόβο.", να σκεφτείς όμως ότι δεν απειλεί και δεν θα απειλήσει τη ζωή σου. Βρες γιατρό, αν δεν έχεις, ενημερώσου, κάνε όλες τις εξετάσεις, ξεκίνησε τη θεραπεία και ούτε καν να το σκεφτείς μετά! Όλα θα πάνε καλά και να χαίρεσαι την οικογένειά σου και τα παιδάκια σου υγ1: εδώ είχα γράψει πριν λίγο καιρό για το θέμα αυτό και σε σχέση με την εγκυμοσύνη, ρίξε μια ματιά ίσως έχει κάτι που δεν είπα ή κάποιες χρήσιμες διευθύνσεις. υγ2: δεν είμαι γιατρός και δεν γράφω από αυτή τη σκοπιά. Αν κάποιος γιατρός εδώ, μπορούσε να δώσει περισσότερες πληροφορίες θα ήταν ευπρόσδεκτες. |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην christi για αυτό το μήνυμα: | ||
sofia@ (27-08-10) |
#7
|
|
|||
Ευχαριστώ Ελενα, το ξέρω θέλει ψυχική δύναμη και θάρρος.
Λίτσα καταλαβαίνω πως αισθάνεσαι και θα χαρώ να τα λέμε.Οντως είναι ειρωνία της τύχης να συμβαίνουν αυτά πάνω που ηρεμείς. Η συμπαράσταση και η κατανόηση των οικείων είναι σημαντικό μέρος της θεραπείας, πέρα απο την δική μας προσωπική δύναμη. Χριστίνα,μακαρι να ήταν η θυρεοειδίτιδα....ο λύκος έχει πόνο,πόνο,πόνο... αλλάζει η ποιότητα ζωής εκτός απο τον καθημερινό φόβο για το αύριο. είναι δύσκολο απο την μια μερα στην άλλη να αποδεχτείς τι σου συμβαίνει.Ψυχολογικά αισθάνομαι να πέφτω και με τρομάζει. Σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα. |
#8
|
|
|||
Καλησπέρα Σοφία. Και εγώ πάσχω από ΣΕΛ και αντιφωσφολιπιδικό σύνδρομο οπότε σε καταλαβαίνω απόλυτα. Στην αρχή και για μένα ήταν σοκαριστικό και λογικό είναι να σε κατακλύζουν χιλιάδες ερωτήματα. Και εγώ στην αρχή έλεγα "γιατί; γιατί σε μένα;". Την απάντηση την έδωσα μόνη μου και ήταν "και γιατί όχι σε μένα, τι είμαι εγώ;" και αυτό άλλαξε όλη τη φιλοσοφία της ζωής μου. Παρ' όλο που πονάω αρκετα έχω καταφέρει να συμφιλιωθώ με την αρρώστια μου και να ζω μ' αυτή βλέποντας τη ζωή θετικά. Θέλει βέβαια πολύ κόπο και πολύ προσπάθεια αυτό για να γίνει αλλά το σημαντικό είναι να έχεις ανθρώπους που να σε στηρίζουν και να σε καταλαβαίνουν και εγώ σε αυτό το τομέα θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Σοφάκι μη τα βλέπεις όλα μαύρα, δεν είναι. Η ζωή θέλει αγώνα και δύναμη. Εγλω σου εύχομαι τα καλύτερα και αν θέλεις καποια βοήθεια πες μου. Α, και να σου πω ότι έαν έχεις πόνους μπορεις να απευθυνθείς στο Ιατρείο του Πονου στο Αρεταίειο Νοσοκομείο. Εμένα με βοήθησαν πολύ. Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου τα καλύτερα.
|
#9
|
|
|||
Ευχαριστω Τριανταφυλλια να εισαι καλα.
Αληθεια ποσο χρονων εισαι; στο Αρεταιειο τι αλλο σου δινουν εκτος απο τα φαρμακα του ρευματολογου; τα εγκρινει ο γιατρος που σε παρακακολουθει; Αρχισα μειωση κορτιζονης αλλα φτανοντας στο μισο χαπι την ημερα παλι αρχισαν τα προβληματα...ειμαι πολυ πεσμενη ψυχολογικα,ακουω περισπτωσεις που σταματουν για χρονια την θεραπεια μεγαλα χρονικα διαστηματα. |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|