Acrobase  

Καλώς ήρθατε στην AcroBase.
Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase.
H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη.

Επιστροφή   Acrobase > Επιστήμη & Εκπαίδευση > Επιστήμη
Ομάδες (Groups) Τοίχος Άρθρα acrobase.org Ημερολόγιο Φωτογραφίες Στατιστικά

Notices

Δεν έχετε δημιουργήσει όνομα χρήστη στην Acrobase.
Μπορείτε να το δημιουργήσετε εδώ

Απάντηση στο θέμα
 
Εργαλεία Θεμάτων Τρόποι εμφάνισης
  #1  
Παλιά 09-09-08, 13:42
Το avatar του χρήστη Odin
Odin Ο χρήστης Odin δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 11-12-08 22:07
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
CERΝ

Μετά από 20 χρόνια σχεδιασμού και κατασκευής και με μερικά χρόνια καθυστέρηση [σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό] θα τεθεί σε λειτουργία στις 10 Σεπτεμβρίου στις εγκαταστάσεις του CERN [Ευρωπαϊκό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών] στη Γενεύη ο Μεγάλoς Επιταχυντής Αδρονίων [LHC, Large Hadron Collider].

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μηχανή που έχει κατασκευαστεί ποτέ και ταυτόχρονα για το πιο πολύπλοκο, μέχρι στιγμής, πείραμα που έχουν επιχειρήσει επιστήμονες. - Στη μήκους 27 χιλιομέτρων και διαμέτρου 3,8 μέτρων σήραγγα, που βρίσκεται έως και σε 175 μέτρα βάθος μέσα στο έδαφος, θα επιταχυνθούν στοιχειώδη σωματίδια σε ταχύτητα πολύ κοντά σε εκείνη του φωτός και θα συγκρουστούν μεταξύ τους σε ορμές που μέχρι στιγμής ήταν αδύνατο να επιτευχθούν.

Στόχος του πειράματος είναι να δημιουργηθούν καταστάσεις που θα προσομοιώνουν τα κλάσματα δευτερολέπτου μετά το "Bing Bang", οι οποίες ίσως μας αποκαλύψουν τα μυστικά της Φύσης για το πώς δημιουργήθηκε ο κόσμος μας και τα υλικά που τον αποτελούν.

Είκοσι χώρες-μέλη ανάμεσά τους και η Ελλάδα [ως ιδρυτικό μέλος από το 1954] συμμετέχουν στην προσπάθεια, που μπορεί να χαρακτηρισθεί ιστορική και θα μεταδοθεί τηλεοπτικά από το CERN, ενώ η εικόνα θα μεταδοθεί και διαμέσου του δικτύου της Eurovision.

Μια μηχανή της κλίμακας του Mεγάλου Επιταχυντή δεν μπορεί φυσικά να τεθεί σε λειτουργία με το απλό πάτημα ενός διακόπτη. Οι προετοιμασίες για την πρώτη ακτίνα σωματιδίων που θα κυκλοφορήσει στον επιταχυντή στις 10 Σεπτεμβρίου, έχουν ξεκινήσει εδώ και αρκετούς μήνες. Αλλά ακόμα και μετά τα επίσημα εγκαίνια του Επιταχυντή στις 21 Οκτωβρίου θα περάσουν αρκετοί μήνες μέχρι να γίνει εφικτός ο στόχος της σύγκρουσης των σωματιδίων σε απίστευτες, για τα σημερινά δεδομένα, ενέργειες.

Εκτιμάται ότι μόνο το κατασκευαστικό στόχος, χωρίς τους αισθητήρες, ανέρχεται σε περίπου 3 δισεκατομμύρια ευρώ. Και αυτό παρ' όλο που το CERN κατέβαλε κάθε προσπάθεια ώστε να κρατήσει τα έξοδα όσο γίνεται πιο χαμηλά. Γι' αυτό άλλωστε το LHC εγκαταστάθηκε στην ίδια σήραγγα με τον προκάτοχο του LEP [Large Electron-Positron Collider]. Σε αντίθεση, όμως, με τα ηλεκτρόνια και τα ποζιτρόνια του LEP, στον LHC, όπως προδίδει και το όνομα του, θα επιταχυνθούν αδρόνια. Τα τελευταία αποτελούν σωματίδια από τα οποία αποτελείται ο πυρήνας ενός ατόμου: πρωτόνια και νετρόνια.

Συγκεκριμένα, στο LCH θα χρησιμοποιηθούν πυρήνες υδρογόνου, που αποτελούνται από ένα μόνο πρωτόνιο, και πυρήνες από άτομα μόλυβδου. Ένα πρωτόνιο είναι κατά 1.836 φορές βαρύτερο από ένα το μέχρι τώρα χρησιμοποιούμενα ηλεκτρόνια.

Όσο πιο βαρύ είναι ένα σωματίδιο που θα μπει στον Επιταχυντή τόσο πιο μεγάλη θα είναι η ενέργεια της σύγκρουσης. Και επειδή η ενέργεια, σύμφωνα με τον τύπο του Αϊνστάιν E=mc2, μπορεί να μετατραπεί σε ύλη, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε τόσες υψηλές ενέργειες σύγκρουσης θα προκύψουν νέα βαριά σωματίδια [όπως εκείνα του Bing Bang]. Τέτοια σωματίδια δεν υπάρχουν πια γιατί θεωρείται ότι καταστράφηκαν αμέσως μετά το "Bing Bang".

Ενώ στον πρώτο επιταχυντή, τον LEP, είχαν επιτευχθεί ταχύτητες της τάξης των 200 GeV, η σύγκρουση των πρωτονίων στον LHC [στο πρώτο πείραμα της 10 Σεπτεμβρίου] εκτιμάται ότι θα δώσει ενέργειες της τάξης των 14TeV [το eV είναι μια συνηθισμένη μονάδα μέτρησης στη Φυσική Σωματιδιών και εκφράζει την ενέργεια που αποκτάει ένα ηλεκτρόνιο όταν επιταχύνεται από ένα ηλεκτρικό πεδίο τάσης ενός Volt].

Ένα TeV [ένα δισεκατομμύριο eV] αντιστοιχεί περίπου στην κινητική ενέργεια μια σκνίπας που πετάει. Mπορεί αυτή να φαντάζει πολύ μικρή ωστόσο γίνεται τεράστια όταν μεταφέρεται στο ατομικό επίπεδο [σε διαστάσεις έως και ένα δισεκατομμύριο μικρότερες από αυτές του εντόμου του παραδείγματος].

Όταν, όμως, η δέσμη φθάσει στη μέγιστη ενέργειά της τότε αυτή θα έχει ενέργεια αντίστοιχη με αυτήν ενός αυτοκινήτου που κινείται με 1.600 χιλιόμετρα την ώρα. Και όταν επιταχυνθούν τα βαρύτερα ιόντα μολύβδου τότε εκτιμάται ότι η ενέργεια της προς σύγκρουσης δέσμης θα ανέβει στα 1.150 TeV.

Χρησιμοποιώντας τέσσερις "προεπιταχυντές" τα πρωτόνια θα αποκτήσουν μια ενέργεια της τάξης των 0,45 TeV και με αυτήν θα μπουν μέσα στον LHC. Στην συνέχεια θα περιστραφούν 1.000.000 φορές μέσα στον επιταχυντή για να φθάσουν στην τελική ενέργεια των 7 TeV, φθάνοντας σε μια ταχύτητα κατά 99,9999991% της ταχύτητας, διασχίζοντας τον 27 χιλιομέτρων τούνελ 11.000 φορές το δευτερόλεπτο.

Για να μπορέσουν οι επιστήμονες να κρατήσουν τα σωματίδια σε τόση ενέργεια και σε ένα κύκλο, θα χρησιμοποιηθούν 1.232 υπεραγώγιμοι μαγνήτες καθοδήγησης, 15 μέτρων μήκους ο έκαστος.

Τα πρωτόνια θα διοχετεύονται στον επιταχυντή στην μορφή "πακέτων" σε δύο αντίθετα κινούμενες δέσμες. Κάθε μια δέσμη θα περιέχει περί τα 3.000 πακέτα πρωτονίων [με το καθένα από αυτά να περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια σωματίδια]. Τα πρωτόνια άλλωστε είναι τόσο μικροσκοπικά, ώστε κατά τη συνάντηση δύο πακέτων υπάρχει πιθανότητα μόνο 20 στα συνολικά 200 δισεκατομμύρια να συγκρουστούν.

Επειδή όμως τα πακέτα θα διασταυρώνονται με ένα ρυθμό της τάξης των 40 εκατομμυρίων ανά δευτερόλεπτο εκτιμάται ότι θα επιτυγχάνονται περίπου ένα δισεκατομμύριο συγκρούσεις ανά δευτερόλεπτο. Αυτές οι συγκρούσεις θα καταγράφονται από τέσσερις τεράστιους αισθητήρες [ALICE, ATLAS, CMS και LHCb].

To πιο πολλάύ υποσχόμενο σωματίδιο που μπορεί να προκύψει από αυτές τις συγκρούσεις είναι το σωματίδιο Higgs [ή μποζόνιο Higgs], η ανακάλυψη του οποίου αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους του LHC.

Tα Higgs, που δεν έχουν καταγραφεί ποτέ διότι η διάρκεια ζωής τους είναι πολύ μικρή, ανακαλύφθηκαν τη δεκαετία του 1960 από τον Βρετανό φυσικό Peter Higgs και αποτελούν το τελευταίο κομμάτι του παζλ που λείπει από τη Φυσική Σωματιδίων. Τα σωματίδια Higgs, σύμφωνα με τη θεωρία, είναι υπεύθυνα για να δίνουν στα άλλα σωματίδια μάζα.

pathfinder.gr
__________________
There's no place like 127.0.0.1
Απάντηση με παράθεση
  #2  
Παλιά 09-09-08, 15:15
Το avatar του χρήστη Archmage
Archmage Ο χρήστης Archmage δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 14-03-18 00:30
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Odin Εμφάνιση μηνυμάτων
To πιο πολλάύ υποσχόμενο σωματίδιο που μπορεί να προκύψει από αυτές τις συγκρούσεις είναι το σωματίδιο Higgs [ή μποζόνιο Higgs], η ανακάλυψη του οποίου αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους του LHC.
Ή "σωματίδιο του θεού", "god's particle". Ο Hawking πάντως στοιχημάτισε 100 λίρες ότι δε θα το βρουν, ενώ ο δικός μας Νανόπουλος πιστεύει ότι θα το βρουν.

Εδώ σωματίδιο, εκεί σωματίδιο... άντε να δούμε!
__________________
may you live in interesting times
Απάντηση με παράθεση
  #3  
Παλιά 09-09-08, 15:24
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχική Δημοσίευση από Archmage Εμφάνιση μηνυμάτων
Εδώ σωματίδιο, εκεί σωματίδιο... άντε να δούμε!
Και άντε να δούμε αν αύριο μας ρουφήξει η μαύρη τρύπα που θα δημιουργηθεί

Λέτε; Οι τηλεοράσεις το έκαναν θέμα πάντως, περιμένω το βράδυ τον Κακαουνάκι τον Τράγκα και τον Πρετεντέρη, να μου το πουν με βεβαιότητα, αν χρεαστεί να ποτίσω τις γλάστρες μου σήμερα ή αφου θα γίνουμε ατμός αύριο, να τα αφήσω.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #4  
Παλιά 09-09-08, 15:36
Το avatar του χρήστη Archmage
Archmage Ο χρήστης Archmage δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 14-03-18 00:30
Φύλο: Άντρας
Να τις ποτίσεις, έχουμε μήνες μέχρι τη μαύρη τρύπα (του CERN, όχι της οικονομίας). Θέλει χρόνο να πάρει μπροστά το μαραφέτι...
__________________
may you live in interesting times
Απάντηση με παράθεση
  #5  
Παλιά 10-09-08, 11:47
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Αρχισε το μεγαλύτερο πείραμα στην ιστορία της ανθρωπότητας

Σε λειτουργία ετέθη στις 10:30 (ώρα Ελλάδος) ο γιγαντιαίος επιταχυντής στο Ευρωπαϊκό Οργανισμό Ερευνας Στοιχειωδών Σωματιδίων (CERN), γεγονός το οποίο σηματοδοτεί την έναρξη του μεγαλύτερου πειράματος στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Όπως έγινε γνωστό νωρίτερα, κατά τη διάρκεια της νύχτας προέκυψαν «μικρά ηλεκτρικά προβλήματα», τα οποία ωστόσο γρήγορα επιδιορθώθηκαν και δεν στάθηκαν ικανά να καθυστερήσουν την έναρξη του πειράματος. Δεν δόθηκαν περισσότερες πληροφορίες για τη φύση των εν λόγω προβλημάτων.

Το πρώτο τεστ συγχρονισμού των επιμέρους τμημάτων του Επιταχυντή έγινε στις 9 Αυγούστου 2008 και ακολούθησαν και άλλα τις επόμενες εβδομάδες. Η πρώτη ακτίνα σωματιδίων που θα κυκλοφορήσει θα έχει αρχική ενέργεια 450 GeV ή 0,45 τρισεκατομμύρια ηλεκτρονιοβόλτ (TeV). Στο εσωτερικό του επιταχυντή, όπου η θερμοκρασία έχει πλέον πέσει μόλις στους 1,9 βαθμούς Κελσίου πάνω από το απόλυτο μηδέν (-271 βαθμοί), δηλαδή χαμηλότερα και από τη θερμοκρασία στο εξώτερο διάστημα, θα αρχίσουν να εκπέμπονται οι πρώτες ακτίνες σωματιδίων, να κυκλοφορούν και να συγκρούονται τα πρώτα πρωτόνια, με ενέργεια επτά φορές μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη φορά στο παρελθόν.

Μέσα στο 2008 οι ακτίνες που θα κυκλοφορούν εντός του LHC, θα έχουν σταθεροποιηθεί, οπότε πλέον η ισχύς των σωματιδίων προβλέπεται να έχει αυξηθεί μέχρι τα 5 TeV. Όταν θα αρχίσει η ολοκληρωμένη φάση λειτουργίας του, πιθανότατα το 2010, η ενέργεια σύγκρουσης των σωματιδίων θα ξεπεράσει κατά 30 περίπου φορές οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν.

Σύμφωνα με ανάλυση του Economist, πρόκειται για το μεγαλύτερο -και πολυαναμενόμενο από την επιστημονική κοινότητα- βήμα στη σωματιδιακή φυσική εδώ και ένα τέταρτο του αιώνα. Η τελευταία μεγάλη ανακάλυψη στη φυσική των υποατομικών σωματιδίων ήταν η εύρεση των λεγόμενων μποσονίων W και Ζ το 1983.

Καλώς εχόντων των πραγμάτων, εκτός και οι κυρίαρχες θεωρίες αποδειχτούν τελικά λανθασμένες, η επόμενη μεγάλη στιγμή θα είναι η ανακάλυψη του μποσονίου του Χιγκς, μιας -προς το παρόν- θεωρητικής κατασκευής που απαιτείται για να προσδίδει μάζα στα άλλα σωματίδια από τα οποία αποτελείται η ύλη. Λογικά, χάρη στον LHC, η ανακάλυψή του θα γίνει γρήγορα - αν όχι, τότε οι φυσικοί θα βρεθούν σε μεγάλη αμηχανία...

Στην πραγματικότητα οι φυσικοί δεν επένδυσαν τόσα χρήματα στο "τέρας" της Γενεύης, για να βρουν απλώς ένα σωματίδιο που, ούτως ή άλλως, προβλέπουν οι εξισώσεις τους. Αυτό που ελπίζουν, είναι να εισέλθουν σε μια άγνωστη επικράτεια της ύλης. Μέχρι στιγμής το κυρίαρχο θεωρητικό μοντέλο (το λεγόμενο "Βασικό Μοντέλο") περιλαμβάνει 16 ανακαλυφθέντα υποατομικά σωματίδια με γνωστά ονόματα (ηλεκτρόνια, φωτόνια) ή πιο εξωτικά (μουόνια, γκλουόνια κ.α.) κι ένα 17ο στοιχείο του οποίου εκκρεμεί η επιβεβαίωση (το μποσόνιο Χιγκς).

Σε αναζήτηση των σωματιδίων της βαρύτητας και της υπερσυμμετρίας

Τα γκλουόνια παρέχουν την ισχυρή πυρηνική δύναμη, τα μποσόνια W και Ζ την ασθενή πυρηνική δύναμη, ενώ τα φωτόνια την ηλεκτρομαγνητική δύναμη. Δυστυχώς στο κυρίαρχο μοντέλο δεν υπάρχει θέση για τη βαρύτητα, γιατί δεν έχει βρεθεί ακόμα το ανάλογο σωματίδιο. Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που ο LHC θα ψάξει, μετά το μποσόνιο του Χιγκς, θα είναι μήπως καταφέρει να βρει το συνεχώς διαφεύγον "βαρυτόνιο" ή "γκραβιτόνιο" (graviton), το οποίο - εκτός και οι φυσικοί έχουν πέσει τελείως έξω - υποτίθεται ότι μεταφέρει τη δύναμη της βαρύτητας με τον ίδιο τρόπο που τα υπόλοιπα υποατομικά σωματίδια είναι φορείς των υπόλοιπων δυνάμεων (πυρηνικής, ηλεκτρομαγνητικής).

Αν όντως βρεθεί το βαρυτόνιο, θα είναι μια ιστορική στιγμή στην επιστήμη, γιατί επιτέλους θα γεφυρωθεί το χρόνιο και οδυνηρό χάσμα στη φυσική ανάμεσα στις δύο κυρίαρχες θεωρίες της: την κβαντομηχανική (που περιγράφει τον κόσμο των ηλεκτρονίων, κβάντων κλπ. και η οποία οδήγησε στο "Βασικό Μοντέλο") και τη γενική σχετικότητα του Αϊνστάιν (που ουσιαστικά είναι η θεωρία της βαρύτητας σε σχέση με τη μεταβολή του χωρoχρ;oνου).

Μια άλλη σημαντική συνεισφορά του LHC, που θα φώτιζε περαιτέρω την επικράτεια του αγνώστου, θα ήταν η τυχόν ανακάλυψη των σωματιδίων που αποκαλούνται νετραλίνα (neutralinos), κάτι που θα επιβεβαίωνε την ισχύ της -υποθετικής προς το παρόν- θεωρίας της υπερσυμμετρίας. Σύμφωνα με αυτήν, όλα τα σωματίδια του "Βασικού Μοντέλου" έχουν ένα -μη ανακαλυφθέντα ακόμα- "σύντροφο", που βοηθά ώστε να εξισορροπεί τις ιδιότητές τους με μαθηματικά αρμονικό τρόπο. Αν και η υπερσυμμετρία διπλασιάζει τα σωματίδια (κάνοντας έτσι το σύμπαν πιο πολύπλοκο), αρέσει σε πολλούς φυσικούς, γιατί θεωρούν ότι τελικά απλουστεύει τα πράγματα με τις μαθηματικές συμμετρίες που εισάγει.

Μερικά από τα προτεινόμενα υπερσυμμετρικά σωματίδια προβλέπεται να είναι βαριά και με βραχύβια ζωή. Όμως άλλα νετραλίνα πιστεύεται ότι "ζουν" απεριόριστα. Ένα νετραλίνο -που δεν είναι ακριβώς ένα "κατοπτρικό" σωματίδιο σε σχέση με ένα σωματίδιο του "Βασικού Μοντέλου", αλλά ένα μίγμα από αρκετά συμμετρικά σωματίδια- έχει μια κρίσιμη ιδιότητα: είναι σκοτεινό.

Αν ληφθεί υπόψη ότι η ορατή ύλη (που βλέπουμε με τα διάφορα τηλεσκόπια) υπολογίζεται ότι είναι μόλις το 4% του σύμπαντος και ότι το 22% αποτελείται από "σκοτεινή ύλη" (που ανιχνεύεται λόγω των βαρυτικών επιδράσεών της, αλλά είναι αόρατη) και το υπόλοιπο 74% (δηλαδή τα τρία τέταρτα!) από την ακόμα πιο μυστηριώδη και επίσης αόρατη "σκοτεινή ενέργεια" (που τεκμαίρεται από την παρατηρούμενη συνεχή διεύρυνση του σύμπαντος, η οποία υπερ-αντισταθμίζει την αντίθετη δύναμη της βαρύτητας), τότε γίνεται αντιληπτή η σημασία της τυχόν ανακάλυψης ενός "σκοτεινού" σωματιδίου.

Πολλοί φυσικοί υποπτεύονται ότι πολλή -αν όχι όλη- η σκοτεινή ύλη αποτελείται από νετραλίνα. Θα ήταν ευκολότερο να βεβαιωθούν γι΄ αυτό, αν πρώτα επιβεβαίωναν ότι όντως υπάρχουν τα υπερσυμμετρικά σωματίδια κι αν επιπλέον ήξεραν κάτι περισσότερο για τις πραγματικές ιδιότητές τους, αντί να περιορίζονται, όπως τώρα, σε μαθηματικές υποθέσεις. Αν ο LHC βοηθήσει επ΄ αυτού, η συνεισφορά του θα είναι καθοριστική για την κατανόηση του σύμπαντος.

Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία -που χρειάζεται επιβεβαίωση- οι γαλαξίες που βλέπουμε με τα τηλεσκόπια (τα άστρα και τα αέρια), δεν είναι παρά το κέντρο μιας ευρύτερης δομής, καθώς περιβάλλονται από μια μεγάλη ζώνη αόρατης σκοτεινής ύλης που τους συγκρατεί για να μη διαλυθούν, καθώς περιστρέφονται. Από μια άποψη, η σκοτεινή ύλη είναι ένα είδος "σκαλωσιάς" πάνω στην οποία "τακτοποιείται" η ορατή ύλη.

Σκοτεινή ενέργεια, χορδές και μαύρες τρύπες

Τα πράγματα όμως είναι πιο ακατανόητα σε σχέση με τη σκοτεινή ενέργεια. Σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία, η ενέργεια αυτή πρέπει να υπάρχει γιατί οι μετρήσεις που συγκρίνουν την αναμενόμενη φωτεινότητα των αρχαίων σούπερ-νόβα (υπερκαινοφανών υπέρλαμπρων αστέρων) με αυτήν που πραγματικά συλλαμβάνουν τα τηλεσκόπια, υποδεικνύουν ότι κάτι σπρώχνει τα πάντα στο σύμπαν να απομακρυνθούν με ταχύτητα μεγαλύτερη από την εκτιμώμενη ταχύτητα επέκτασης του διαστήματος μετά τη "Μεγάλη Έκρηξη" (το "Μπιγκ-Μπανγκ" που έδωσε την εναρκτήρια ώθηση στο σύμπαν). Αυτό το "κάτι" πρέπει να είναι μια μορφή ενέργειας και οι υπολογισμοί δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά αμελητέο είναι, αφού συνιστά το 74% του σύμπαντος. Κανείς όμως δεν ξέρει από τι αποτελείται αυτή η ενέργεια, αν και ελπίζεται ότι η ανακάλυψη του μποσονίου του Χιγκς ίσως ρίξει κάποιο φως στη φύση της.

Ένα άλλο μυστήριο, το οποίο ο LHC μπορεί να λύσει, είναι η αληθινή φύση της λεγόμενης "θεωρίας του παντός", που η Φυσική προσδοκά κάποτε να αναπτύξει. Μέχρι πρόσφατα υπήρχε συναίνεση των φυσικών ότι θα επρόκειτο για μια μορφή της "θεωρίας των χορδών", η οποία, μεταξύ άλλων, υποστηρίζει ότι το σύμπαν έχει, ούτε λίγο ούτε πολύ, 11 διαστάσεις. Στη θεωρία αυτή τα σωματίδια γίνονται αντιληπτά ως δονούμενες πολυδιάστατες "χορδές". Ο τρόπος δόνησής τους καθορίζει και τη φύση κάθε σωματιδίου.

Εσχάτως όμως η θεωρία των χορδών έχει βρει έναν ανταγωνιστή στο πρόσωπο της θεωρίας της "κβαντικής βαρύτητας βρόχων" (loop quantum gravity), η οποία υποστηρίζει ότι τα σωματίδια δεν είναι ξεχωριστά από το χώρο και το χρόνο, αλλά μάλλον ο χώρος και ο χρόνος αποτελούνται από "λωρίδες" σε σχήμα θηλιάς (βρόχου), οι οποίες, όταν διαπλέκονται με ορισμένους τρόπους, γίνονται αντιληπτές ως σωματίδια.

Τέλος, ο LHC της Γενεύης δεν αποκλείεται να κάνει το θαύμα του και να δημιουργήσει μικρές "μαύρες τρύπες", οι οποίες πάντως δεν πρόκειται να καταπιούν τη Γη - όπως καθησύχασαν οι επιστήμονες τους ανησυχούντες! Απλώς δεν θα διαρκέσουν τόσο πολύ, ώστε να καταφέρουν κάτι τέτοιο. Αυτό που αναμένεται να συμβεί, είναι να διαλυθούν γρήγορα στη λεγόμενη "ακτινοβολία Χόκινγκ", μια θεωρία του διάσημου φυσικού, που αν όντως επιβεβαιωθεί από τα πειράματα του LHC, θα του δώσει πιθανότατα το επόμενο βραβείο Νόμπελ Φυσικής.

AΠΕ-ΜΠΕ, Reuters, Γαλλικό Πρακτορείο

Στις Σελίδες της Ναυτεμπορικής, μπορείτε να δείτε ενδιαφέροντα videos με αναπαραστάσεις.

Επίσης εδώ, μπορείτε να το δείτε live. (Μάλλον αυτό είναι μπλοκαρισμένο).
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #6  
Παλιά 10-09-08, 12:09
Το avatar του χρήστη Odin
Odin Ο χρήστης Odin δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 11-12-08 22:07
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Γλωσσάρι εννοιών

CERN (Organisation Européenne pour la Recherche Nucléaire «Ευρωπαϊκός Οργανισμός Πυρηνικών Ερευνών»): Το μεγαλύτερο πειραματικό κέντρο ερευνών σωματιδιακής φυσικής στον κόσμο. Βρίσκεται δυτικά της Γενεύης, στα σύνορα Ελβετίας και Γαλλίας. Ιδρύθηκε το 1952 από δώδεκα ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και σήμερα αριθμεί 20 κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, η οποία είναι ιδρυτικό μέλος

Στοιχειώδες σωματίδιο: Χαρακτηρίζεται το μικρότερο δομικό σωματίδιο της ύλης που έχει ανακαλυφθεί και που δεν διαιρείται περαιτέρω, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα σε ακόμη μικρότερα. Συνεπώς ένα στοιχειώδες σωματίδιο είναι ένα σωματίδιο που δεν έχει εσωτερική δομή, δεν αποτελείται δηλαδή από άλλα σωματίδια. Τα στοιχειώδη σωματίδια αποτελούν τα δομικά υλικά όλων των άλλων σωμάτιων (υποατομικών).

Αδρόνιο: Ένας διαχωρισμός που μπορεί να γίνει ανάμεσα στα στοιχειώδη σωματίδια, αφορά το είδος των αλληλεπιδράσεων στις οποίες μπορούν αυτά να μετέχουν. Έτσι, χωρίζουμε τα στοιχειώδη σωματίδια στα αδρόνια και τα λεπτόνια. Η διαφορά τους έγκειται στο ότι τα πρώτα μπορούν να μετέχουν εκτός των άλλων και σε ισχυρές αλληλεπιδράσεις, ενώ τα λεπτόνια όχι. Τα αδρόνια ονομάστηκαν έτσι από την λέξη αδρός (=δυνατός), σε αντίθεση με τα λεπτόνια, από τη λέξη λεπτός (=αδύνατος). Τα λεπτόνια ονομάστηκαν έτσι γιατί τα πρώτα από αυτά που ανακαλύφθηκαν είχαν πολύ μικρή μάζα σε σχέση με τα αντίστοιχα αδρόνια. Μετέπειτα πειράματα έδειξαν ότι αυτό δεν ισχύει για όλα τα λεπτόνια, αλλά οι όροι αυτοί έχουν παραμείνει για ιστορικούς λόγους. Τα αδρόνια χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Τα βαρυόνια τα οποία είναι φερμιόνια και τα μεσόνια που είναι μποζόνια.

LHC (Large Hadron Collider, Μεγάλος Επιταχυντής Συγκρουόμενων Δεσμών Αδρονίων): Είναι ένας επιταχυντής στοιχειωδών σωματιδίων (αδρονίων) στο κέντρο πυρηνικών ερευνών CERN της Γενεύης. Οι πρώτες δέσμες πρωτονίων θα κυκλοφορήσουν στον επιταχυντή στις 10 Σεπτεμβρίου του 2008, ενώ οι πρώτες συγκρούσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν αργότερα, εφόσον διαπιστωθεί η σταθερότητα των δεσμών. Ο LHC είναι ο μεγαλύτερος και μέγιστης ενέργειας επιταχυντής στον κόσμο. Χρηματοδοτείται και κατασκευάζεται με τη συνεργασία περισσότερων από δύο χιλιάδων φυσικών από τριάντα-τέσσερις χώρες, πανεπιστήμια και εργαστήρια. Όταν τελειώσει η κατασκευή του, που άρχισε το 1999, θα χρησιμοποιείται για πειράματα από περισσότερους από οκτώ χιλιάδες φυσικούς από ογδόντα χώρες. Ο επιταχυντής θα χρησιμοποιείται κυρίως για τη σύγκρουση δεσμών πρωτονίων-πρωτονίων, σε πολύ μεγάλες ενέργειες (7 ΤeV) από όπου προκύπτει και το όνομά του. Η εγκατάστασή του πραγματοποιήθηκε στην υπάρχουσα υπόγεια σήραγγα του επιταχυντή LEP, με περιφέρεια 27 χιλιομέτρων και σε βάθος μεταξύ 50 και 175 μέτρων περίπου.

Επιταχυντής σωματίδιων: ονομάζεται μια ειδική μηχανική διάταξη που μπορεί και επιταχύνει σωματίδια σε μεγάλες ταχύτητες, που μπορεί να φτάσουν ένα σημαντικό ποσοστό της ταχύτητας του φωτός. Στην πραγματικότητα ο επιταχυντής σωματιδίων επιταχύνει δέσμες φορτισμένων σωματιδίων (π.χ. πρωτονίων και ηλεκτρονίων) κατά μήκος μιας τροχιάς, χρησιμοποιώντας ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία. Όταν πλέον οι δέσμες των σωματιδίων αυτών αναπτύξουν πολύ μεγάλη ταχύτητα οδηγούνται σε σύγκρουση με άλλα σωματίδια καλούμενα σωματίδια στόχοι. Άλλες φορές, δέσμες σωματιδίων που κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις συγκρούονται στο εσωτερικό του επιταχυντή με συνέπεια να δημιουργούν νέα σωματίδια. Ειδικές ανιχνευτικές διατάξεις καθώς και υπολογιστές μπορούν και καταγράφουν τις τροχιές των σωματιδίων αυτών καθώς και τις εκτροπές και τροχιές των νέων σωματιδίων που προκύπτουν μετά τις συγκρούσεις των πρώτων. Τα σωματίδια περιέχονται σε έναν σωλήνα κενού έτσι ώστε να μην χάνουν ενέργεια χτυπώντας σε μόρια αέρα. Σε επιταχυντές υψηλής ενέργειας, τετραπολικοί μαγνήτες χρησιμοποιούνται για να εστιάσουν τα σωματίδια σε μία δέσμη και να αποτρέψουν την μεταξύ τους ηλεκτροστατική ή απωστική δύναμη που θα μπορούσε να τα εκτρέψει. Υπάρχουν δύο βασικοί τύποι επιταχυντών, οι γραμμικοί και οι κυκλικοί.

Μποζόνιο Χιγκς: Αποκαλείται «σωματίδιο του θεού» και, παρ' ότι αποτελεί έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της σωματιδιακής Φυσικής, είναι το μόνο από τα σωματίδια του Καθιερωμένου Μοντέλου που εξακολουθεί να διαφεύγει από τα όργανα παρατήρησης των ερευνητών. Σαράντα και πλέον χρόνια μετά την ανακάλυψή του η ύπαρξη του μποζονίου Χιγκς - ο μόνος τρόπος που οι επιστήμονες έχουν στη διάθεσή τους για να δικαιολογήσουν τη μάζα των σωματιδίων - δεν έχει ακόμη αποδειχθεί πειραματικά.

Αντίθετα με τα φωτόνια, τα οποία δεν έχουν μάζα, τα στοιχειώδη σωματίδια έχουν, και μάλιστα ορισμένα από αυτά, όπως τα μποζόνια w και z, πολύ μεγάλη. Το γεγονός αυτό ωστόσο δεν συμφωνεί με τη λεγόμενη βασική συμμετρία βαθμίδας - η οποία εξασφαλίζει τη σταθερότητα στη θεμελιώδη θεωρία της ηλεκτρασθενούς συμμετρίας - και αποτελούσε ένα βασικό πρόβλημα για τη θεωρητική Φυσική. Η λύση προτάθηκε το 1964 από τον Πίτερ Χιγκς, τον Φρανσουά Ανζιέρ και τον Ρομπέρ Μπρου, με την εισαγωγή ενός νέου, θεωρητικού σωματιδίου, του μποζονίου Χιγκς, το οποίο δεν έδωσε εξήγηση μόνο για τα μποζόνια w και z, αλλά για τη μάζα όλων των σωματιδίων του Καθιερωμένου Μοντέλου.

Παρά τις έρευνες όμως που διεξάγονται όλες αυτές τις δεκαετίες και παρά τις έμμεσες αποδείξεις που δείχνουν προς αυτό, οι φυσικοί δεν έχουν κατορθώσει ως σήμερα να παράσχουν μια άμεση απόδειξη για την ύπαρξη του «σωματιδίου-θεού».

To Καθιερωμένο Πρότυπο (Standard Model), της σωματιδιακής φυσικής είναι μια θεωρία που περιγράφει τις ισχυρές, ασθενείς και ηλεκτρομαγνητικές αλληλεπιδράσεις, όπως και τα στοιχειώδη σωματίδια από τα οποία αποτελείται η ύλη. Ανεπτυγμένη ανάμεσα στην περίοδο 1970 - 1973, είναι ουσιαστικά μια κβαντική θεωρία πεδίου, η οποία στηρίζεται στην κβαντική μηχανική και στην ειδική θεωρία της σχετικότητας. Μέχρι σήμερα, σχεδόν όλα τα πειραματικά τεστ πάνω στις τρεις αλληλεπιδράσεις που περιγράφονται από το Καθιερωμένο Πρότυπο, συμφωνούν με τις θεωρητικές προβλέψεις. Όμως, το Καθιερωμένο Πρότυπο δεν είναι μια πλήρης θεωρία στοιχειωδών αλληλεπιδράσεων, κυρίως επειδή δεν περιγράφει την βαρυτική αλληλεπίδραση.

naftemporiki.gr
__________________
There's no place like 127.0.0.1
Απάντηση με παράθεση
  #7  
Παλιά 10-09-08, 12:37
Το avatar του χρήστη Endelva
Endelva Ο χρήστης Endelva δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 09-05-10 17:03
Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Μόνο εκατό λίρες; Ψίχουλα [για τέτοιο μεγάλο στοίχημα]! Μάλλον μας δουλεύει ο άτιμος ο Hawkins.

[Περιμένω κι εγώ με ενδιαφέρον και αγωνία τα αποτελέσματα του πειράματος. Ό,τι και να είναι, θα ανοίξουν νέες (μεγάααλες) πόρτες.]

Να, γι αυτά τα πράγματα νοιώθω υπερηφάνεια εγώ... Μάλλον η ανθρώπινη ταυτότητα είναι για μένα σημαντικότερη και δυνατότερη από οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα [εθνική, κτλ.].
__________________
[Sola fide.]
Her hair spread out in fiery points glowed into words, then would be savagely still. – T. S. Eliot, The Waste Land.
Απάντηση με παράθεση
  #8  
Παλιά 10-09-08, 12:46
Το avatar του χρήστη Odin
Odin Ο χρήστης Odin δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 11-12-08 22:07
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Δημήτριος Νανόπουλος

Ο Δημήτριος Νανόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Σεπτεμβρίου 1948. Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Sussex της Aγγλίας, όπου απέκτησε το διδακτορικό του το 1973 στη Θεωρητική Φυσική των Yψηλών Eνεργειών.

Διετέλεσε ερευνητής στο Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών Ευρώπης (CERN) στη Γενεύη της Ελβετίας και επί σειρά ετών ανήκε στο ανώτερο ερευνητικό προσωπικό του Κέντρου. Διετέλεσε ερευνητής στην Ecole Normale Superieure, Παρίσι, και στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, Cambridge, των H.Π.A. Το 1989, εξελέγη καθηγητής στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Texas A&M, College Station, όπου από το 1992 είναι διακεκριμένος (distinguished) καθηγητής και όπου από το 2002 κατέχει την έδρα Mitchell/Heep της Φυσικής Υψηλών Ενεργειών. Είναι διευθυντής του Κέντρου Αστροσωματιδιακής Φυσικής του Κέντρου Προχωρημένων Ερευνών (HARC), στο Χιούστον, Τέξας, όπου διευθύνει ερευνητικό τμήμα του World Laboratory, που εδρεύει στη Λωζάνη.

Το κύριο ερευνητικό του έργο ανήκει στο πεδίο της σωματιδιακής φυσικής ή (φυσική υψηλών ενεργειών) και της κοσμολογίας, ενώ στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα ανήκουν και η δημιουργία μιας ενοποιημένης θεωρίας όλων των δυνάμεων της φύσης, η θεωρία του Παντός, η υπερσυμμετρία, η υπερβαρύτητα, οι θεωρίες υπερχορδών και η βιοφυσική.

Έχει συγγράψει πάνω από 520 πρωτότυπες εργασίες, όλες δημοσιευμένες σε περιοδικά με κριτές και υψηλό impact factor, συμπεριλαμβανομένων 10 βιβλίων. Έχει πάνω από 26.900 ετεροαναφορές και τον Νοέμβριο 2001 βρέθηκε ότι είχε τον 4ο υψηλότερο h-index στον κόσμο ανάμεσα στους θεωρητικούς φυσικούς, σε κατάταξη που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ. Η συγκεκριμένη κατάταξη προκύπτει υπολογιστικά και αφορά τον συνολικό αριθμό δημοσιεύσεων ενός επιστήμονα λαμβάνοντας υπ' όψιν και τις παραπομπές που έχουν γίνει από άλλους σε αυτές τις δημοσιεύσεις.

Το 1996 του απενεμήθη ο Tαξιάρχης του τάγματος της τιμής της Ελληνικής Δημοκρατίας. Το 1997 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1999 και και για δεύτερη φορά το 2005 απέσπασε το βραβείο του Ιδρύματος Ερευνών της Βαρύτητας, που εδρεύει στη Μασαχουσέτη των Η.Π.Α. Το 2006 του απενεμήθη το διεθνές βραβείο του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης.

Από το 1988 είναι εταίρος (fellow) της American Physical Society και από το 1992 μέλος της Italian Physical Society.

Μετάκληση

Το 1998 υπήρξε πρωτοβουλία ομάδας 32 πανεπιστημιακών (κυρίως μέλη ΔΕΠ) του τμήματος Φυσικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών για την μετάκληση του στο συγκεκριμένο τμήμα. Το εντεκαμελές εκλεκτορικό σώμα που κλήθηκε να αποφασίσει απέριψε την πρόταση με ψήφους 6-4. Κατά ψήφισαν οι Νίκος Αντωνίου, Ανδρέας Κοντογούρης, Χρήστος Κτορίδης, Απόστολος Παναγιώτου, Κωνσταντίνος Παπανικόλας και Ανδρέας Πολύδωρος ενω υπέρ οι Δημοσθένης Ασημακόπουλος, Αθανάσιος Λαχανάς, Γεώργιος Παπαδόπουλος και Λεωνίδας Ρεσβάνης. Ο κ. Παναγιώτης Βαρώτσος ήταν απών.

wikipedia.org

Ετσι να ρίξουμε και μια ματιά στο βιογραφικό ενός "δικού μας".
__________________
There's no place like 127.0.0.1
Απάντηση με παράθεση
  #9  
Παλιά 10-09-08, 12:56
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Κάτω από τις διαρκώς χιονισμένες Αλπεις, στην ήσυχη Γενεύη η οποία παρέχει πολύ καλό επίπεδο ζωής σε όλους τους, οι Ελληνες επιστήμονες δουλεύουν με αφοσίωση, δίπλα στους συναδέλφους τους πάνω στα πιο πρωτοποριακά επιστημονικά θέματα. Σας συστήνουμε τέσσερις από αυτούς. Θυμηθείτε τους. Η δουλειά τους αλλάζει τον κόσμο

Δεσποινα Χατζηφωτιάδου, πειραματικός Φυσικός.

H Δέσποινα Χατζηφωτιάδου, είναι πειραματικός φυσικός. Εργάζεται στο πείραμα Alice του LHC το οποίο θα μελετήσει τις αλληλεπιδράσεις των βαρέων ιόντων προσπαθώντας να εντοπίσει, αν όπως έχει περιγραφεί θεωρητικά, πράγματι κατά τα πρώτα δευτερόλεπτα μετά την μεγάλη έκρηξη δημιουργήθηκε μια «σούπα» στοιχειωδών σωματιδίων (κουάρκ και γλουονίων) τα οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν υπάρχουν ελεύθερα στη φύση.

Δουλεύει εδώ σαν πρώτης βαθμίδας ερευνητής του Εθνικού ινστιτούτου πυρηνικής φυσικής της Ιταλίας, με έδρα τη Μπολόνια ενός από τους φορείς που συμμετέχουν στο διεθνές κέντρο. Ζεί στα Γαλλοελβετικά σύνορα από το 1987.

«Στην κατάσταση της ύλης που ψάχνουμε όλα αυτά τα σωμάτια υποτίθεται ότι υπήρξαν για λίγο ελεύθερα σαν μια σούπα (κουάρκ, γλουόνια) και μετά άρχισαν να συνδυάζονται μεταξύ τους ώσπου να φτιαχτούν τα σταθερά σωμάτια» εξηγεί η ίδια. Το Alice μόλις τεθεί σε λειτουργία σε λίγους μήνες θα μετράει τα αποτελέσματα των αντιδράσεων της σύγκρουσης δυο δεσμών πρωτονίων.

«Παίρνουμε άτομα μολύβδου, βγάζουμε τα ηλεκτρόνια και μένουν οι πυρήνες. Οταν επιταχύνουμε αυτές τις δέσμες παράγεται τεράστια ποσότητα ενέργειας και χιλιάδες σωματίδια. Αυτό που θα κάνουμε είναι να εντοπίσουμε με ακρίβεια τα σωματίδια που παράγονται απο αυτή τη σύγκρουση» εξηγεί η Ελληνίδα Φυσικός.

Η Χατζηφωτιάδου επισκέφθηκε για πρώτη φορά το CERN το 1981 σαν φοιτήτρια. Αφού πέρασε μερικά χρόνια μεταξύ Θεσσαλονίκης και Βρυξελλών πήρε υποτροφία και αποφάσισε να εγκατασταθεί εκεί το 1987. Απο τότε, όπως λέει, έχουν αλλάξει θεαματικά τα μεγέθη των πειραμάτων. «Την δεκαετία του 80 τα πειράματα του CERN φιλοξενούσαν ομάδες με δεκάδες μέλη, κάτι που επέτρεπε συνολική γνώση και άποψη επί του πειράματος. Το 90 έγιναν εκατοντάδες και τώρα είναι χιλιάδες πια και απαιτείται υπερεξειδίκευση». Ομως οι φυσικοί γνωρίζουν ότι δεν θα μπορούσαν να φτάσουν σε τόσο υψηλές ενέργειες και τόσο πίσω στο χρόνο διαφορετικά.

Στη Φυσική στοιχειωδών σωματιδίων, οι δυνάμεις γίνοναι αντιληπτές σαν ανταλλαγή σωματιδίων ανάμεσα στα σωμάτια που αλληλεπιδρούν. Η ηλεκτρομαγνητική αλληλεπίδραση γίνεται αντιληπτή μέσω της ανταλλαγής φωτονίων, η βαρυτική μέσω της αντίστοιχης ανταλλαγής γραβιτονίων κοκ

Το Alice είναι μια τεράστια πειραματική διάταξη, βυθισμένη και αυτή, όπως και όλα τα υπόλοιπα πειράματα του CERN δεκάδες μέτρα κάτω από τη γη. Για κάθε ανιχνευτή της είναι υπεύθυνο ένα ινστιτούτο. Στο πείραμα εργάζονται συνολικά 1000 επιστήμονες, μεταπτυχιακοί φοιτητές και μηχανικοί. Το INFN το Ιταλικό Ινστιτούτο στο οποίο εργάζεται η Χατζηφωτιάδου έχει την ευθύνη του ανιχνευτή χρόνου πτήσης.

«Πρόκειται για πολύ υψηλής τεχνολογίας πειραματική διάταξη αφού μετράει το χρόνο πτήσης των σωματιδίων με μεγάλη ακρίβεια. Χρησιμοποιούμε αυτή την πληροφορία για να βρούμε την μάζα των σωματιδίων και άρα να τα ταυτοποιήσουμε αφού αυτό που χαρακτηρίζει τα σωμάτια, είναι η μάζα τους». Η ίδια συμετείχε τόσο στον σχεδιασμό και την κατασκευή, όσο και στα τέστ και την εγκατάσταση του πειράματος που θα τεθεί σε λειτουργία σε λίγους μήνες.

«Ηθελα να βρεθώ εκεί που είναι η αιχμή της έρευνας. Οσο ήμουν στην Θεσσαλονίκη, αισθανόμασταν λίγο παρακατιανοί, ήταν αναιμική η παρουσία μας στα διεθνή πειράματα». Εκεινη την εποχή στην Ελλάδα ήταν λιγοστές οι ευκαιρίες για τους φυσικούς να κάνουν έρευνα αιχμής. Η Χατζηφωτιάδου ήταν Λέκτορας στη Θεσσαλονίκη όταν ξεκίνησε να δουλεύει στο CERN. «Δεν θεωρούσαν το κέντρο εδώ μέρος της δουλειάς, αλλά ότι δημιουργούνταν αντίθεση. Βέβαια το ακαδημαϊκό προσωπικό είναι διδακτικό και ερευνητικό, οπότε θα έπρεπε» θυμάται. Σύντομα οι παρατεταμένες απουσίες της οδήγησαν σε απόλυση, όμως δεν το μετανιώνει γιατί έτσι βρέθηκε στο CERN και μέσω αυτού στην κορυφή της έρευνας του κλάδου της..

Στην ερώτηση αν θα ήθελε να επιστρέψει στην Ελλάδα, η απάντηση της είναι αρνητική. «Ο άνδρας μου είναι Βρετανός και τα παιδιά μου πάνε σε γαλλικό σχολείο. Δεν μπορώ να σκεφτώ πια τον εαυτό μου μόνο και δεν πιστεύω ότι θα μπορούσε να μου δώσει η χώρα αρκετές επιλογές». Το περιβάλλον στο οποίο εργάζεται άλλωστε είναι διεθνές, η Μέκκα της Φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων, με αποτέλεσμα να αισθάνεται περισσότερο πολίτης του κόσμου, παρά του Γαλλικού ή του Ελβετικού κράτους.

«Ολα αυτά γίνονται απλώς για την γνώση, δεν προκύπτει καμιά χρήσιμη εφαρμογή από όλα αυτά, αλλά είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μάθουμε με ακρίβεια πως ήταν ο κόσμος κατά το big bang» λέει η ίδια. «Αν γίνει η μεγάλη ανακάλυψη θα έχουμε συμβάλει κι εμείς. Αυτό είναι μεγάλη ικανοποίηση»


Μιχάλης Κορατζίνος, Φυσικός

«Το CERN σε κάνει να αισθάνεσαι ότι πραγματικά είσαι μέλος της επιστημονικής κοινωνίας. Συχνά έρχονται εδώ οι σημαντικότεροι επιστήμονες του κόσμου και μιλάνε. Γεμίζει το αμφιθέατρο τότε με Φυσικούς οι οποίοι ακούνε με ενδιαφέρον τη συζήτηση και μετά τη μεταφέρουν σε όλους τους χώρους του.Δεν συγκρίνεται αυτό το αίσθημα με τίποτα». Βρισκόμαστε σε ένα ήσυχο εστιατόριο στα περίχωρα της Γενεύης, κάτω από τις χιονισμένες Αλπεις. Ο άνθρωπος που κάθεται απέναντι μου, ένας λεπτός και ιδιαιτέρως ευγενικός κοκκινομάλης, με πράσινα μάτια που μεταδίδει γύρω του την εσωτερική του γαλήνη είναι ο Μιχάλης Κορατζίνος, ένας Φυσικός που ζεί και εργάζεται εδώ σε διάφορους τομείς του CERN τα τελευταία 21 χρόνια. Και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ένας από τους λίγους πραγματικά ευτυχείς ανθρώπους που έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Ονειρεύτηκε για πρώτη φορά να εργαστεί εδώ στα 13 του χρόνια. Σήμερα, λίγο πριν τα 50 του, έχει ήδη περάσει το μισό σχεδόν της ζωής του στη Γενεύη και δεν φοβάται να ομολογήσει ότι ήταν ακριβώς όπως την ονειρεύτηκε.

«Ηθελα να ζήσω εδώ. Ασχολήθηκα με πολλά διαφορετικά αντικείμενα και είχα την τύχη να κάνω κάθε χρόνο κάτι καινούργιο και να μαθαίνω το οποίο είναι φοβερά αναζωογονητικό» λέει σερβίροντας μου ένα ποτήρι καλό γαλλικό κρασί.

Ο Κορατζίνος τελείωσε το κολέγιο Αθηνών το 1980 και αμέσως έφυγε για το πανεπιστήμιο imperial του Λονδίνου όπου σπούδασε Φυσική υψηλών ενεργειών. Το 1986 πήγε στο CERN για να γράψει τη διατριβή του και από τότε παρέμεινε αδιάλειπτα εκεί. Το 1988 ξεκίνησε να ασχολείται με την πρώτη φάρμα υπολογιστών που φτιάχτηκε ποτέ. «Τότε τα κομπιούτερ που χρειαζόμασταν κόστιζαν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια, όμως καταφέραμε να φτιάξουμε πολύ φτηνές διατάξεις που έκαναν την ίδια δουλειά. Ηταν μια από τις επαναστάσεις του CERN στις οποίες εργάστηκα. Το πείραμα στο οποίο εργαζόμουν τότε είχε πάρει τόσα δεδομένα που ήταν αδύνατο να τα αναλύσει. Απο ανάγκη ωθήσαμε την εξέλιξη των υπολογιστών» λέει με αίσθημα ικανοποίησης. Για λίγο ταλαντεύτηκε ανάμεσα στους υπολογιστές και την Φυσική η οποία τον κέρδισε ξανά το 1989, όταν ξεκινούσε ο επιταχυντής στοιχειωδών σωματιδίων LEP πρόγονος του σημερινού φουτουριστικού LHC.

«Το LEP ήταν μια φοβερά ακριβής μηχανή και είχα την τύχη να δουλέψω πάνω σε μερικές μικρές φαινομενικά αλλά εντυπωσιακές και κρίσιμες ανακαλύψεις. Βρήκαμε για παράδειγμα ότι η ενέργεια αυτού του υπερευαίσθητου μηχανήματος επηρεάζεται από τη θέση της σελήνης και την παλίρροια, ή την βροχή που είχε πέσει στην περιοχή. Το εντυπωσιακότερο ήταν όταν ανακάλυψα μετά από έξι εβδομάδες εξαντλητικής δουλειάς ότι επηρεάζονταν η ενέργεια του από τα τραίνα που φεύγανε από τη Γενεύη προς Λωζάνη και Παρίσι» θυμάται ο ίδιος.

Το 1996 ξεκίνησε να σχεδιάζει μαζί με άλλους Ευρωπαίους επιστήμονες το LHC και μετά το 2000 ανέλαβε την επικοινωνία του προγράμματος μέσω του επιστημονικού περιοδικού του CERN. Απο πέρυσι εργάζεται στον συντονισμό των τεστ, προσπαθώντας να εγγυηθεί την ασφαλή παράδοση του για την παράδοση του πειράματος.

«Πρέπει να καταλάβουμε πως δουλεύουν τα πράγματα γύρω μας και γιατί βρισκόμαστε εδώ. Για πρώτη φορά θα βρεθούμε σε μια καινούργια ενεργειακή περιοχή, δέκα φορές ψηλότερη από την ψηλότερη ενέργεια που είχαμε καταφέρει να παράγουμε μέχρι σήμερα. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά τί θα βρούμε σε αυτή την περιοχή. Θα κάνουμε την θεωρία μας λίγο πιο όμορφη, αυτό είναι ο στόχος».

Πρόκειται για άλλον ένα Ελληνα επιστήμονα που δεν σκέφτεται καθόλου να γυρίσει στην πατρίδα, η οποία όμως τον απασχολεί όλο και περισσότερο, όπως εξομολογείται. «Βλέπω ελληνική τηλεόραση, έχουμε την τάση να βλέπουμε ότι η χώρα μας είναι ή στο Α ή στο Ω. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ούτε από εδώ ούτε από εκεί. Είναι μια μέτρια χώρα όπως όλες. Πρέπει να σκεφτούμε πως θα πάμε παρακάτω»


Μαρία Δήμου, Μηχανικός υπολογιστών και Φυσικός στοιχειωδών σωματιδίων

Σηκωνεται κάθε πρωί πριν τις επτά προκειμένου να μαγειρέψει, να ξυπνήσει και να ετοιμασει τα παιδιά της και στις 8 παρά πέντε να τα πάει στο σχολείο. «Αν αργήσουν έστω και πέντε λεπτά δεν τα δέχονται στο ελβετικό σχολείο για όλη την υπόλοιπη ημέρα» λέει και μια έκφραση ελαφριάς επιφυλακής διαγράφεται στο πρόσωπο της. Μετά τις έξι το απόγευμα το πρόγραμμα ακολουθεί ανάλογους ρυθμούς. Τα παιδιά πρέπει να πάνε στo ωδείο, στο ελληνικό σχολείο για τη γλώσσα, να φάνε, να ετοιμαστούν για την επόμενη ημέρα και να κοιμηθούν αρκετά νωρίς για να είναι ξεκούραστα το επόμενο πρωί. Και η ίδια πριν πέσει εξαντλημένη για ύπνο πρέπει να ελέγξει τα email γιατί μπορεί ως Ελληνίδα μητέρα να αισθάνεται υποχρεωμένη απέναντι στα παιδιά και τον Ρώσο σύζυγο της, όμως ως επιστήμονας σε ένα από τα μεγαλύτερα ερευνητικά κέντρα του κόσμου οφείλει να είναι διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή. Βλέπετε, ανάμεσα στο ανελαστικό πρωινό και βραδινό πρόγραμμα, η Μαρία Δήμου έχει επιλέξει εδώ και δεκαπέντε χρόνια να «γεννάει» επαναστάσεις στην επιστήμη των υπολογιστών. Κι αυτό είναι φοβερά απαιτητικό.

Τα χρόνια αυτά που βρίσκεται στο CERN έχει δουλέψει δίπλα σε κορυφαίους προγραμματιστές και μηχανικούς, όπως ο δημιουργός του παγκόσμιου ιστού Tim Berners Lee και έχει δημιουργήσει εφαρμογές για τα δίκτυα υπολογιστών και το internet που σήμερα απλά χρησιμοποιούμε καθημερινά. Στο CERN προσελήφθη για να φτιάξει μια πύλη ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και να ενοποιήσει τα πολλά διαφορετ8ικά πρωτόκολλα που χρησιμοποιούσαν μέχρι τότε οι ερευνητές προκειμένου να ανταλλάξουν αλληλογραφία. «Ηταν η εποχή που όλο το κέντρο λάμβανε συνολικά 400 email την ημέρα. Σήμερα φαντασθείτε μπορεί να φτάνουν και τις 300,000. Ενοποιήσαμε τα πρωτόκολλα και με ένα διπλωματικό φοιτητή κάναμε την μετατροπή της διεύθυνσης του mail από κώδικα σε ονοματεπώνυμο. Ετσι καταλήξαμε στο mail που χρησιμοποιείται από όλο τον κόσμο σήμερα» θυμάται.

Πήγε να δουλέψει για το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στο CERN να φτιάξει μια πύλη και να ενοποιήσει τα πολλά διαφορετικά πρωτόκολλα που χρησιμοποιούνταν τότε. «Τότε με ένα διπλωματικό φοιτητή κάναμε την μετατροπή από κώδικα σε ονοματεπώνυμο στην διεύθυνση του mail. Ετσι καταλήξαμε στο mail που χρησιμοποιείται από όλο τον κόσμο σήμερα

Φυσικός αποφάσισε ότι θέλει να γίνει στα 15 της χρόνια εξαιτίας μιας καταπληκτικής, όπως λέει καθηγήτριας, της Φυσικού Μαρίας Νετιχ, η οποία διδάσκει σήμερα στο γυμνάσιο λύκειο του Πόρου. «Ηρθε πέρυσι στο κέντρο και την είδα» λέει και χαμογελάνε και τα αυτιά της. «Ηταν τόσο καταπληκτική, που για μένα τελείωσε αμέσως το θέμα. Ηταν θέμα αποκλειστικά καθηγητή. Αυτή μου ενέπνευσε την αγάπη για την φυσική». Σπούδασε Φυσική στο πανεπιστήμιο Αθηνών, αλλά έκανε διδακτορικό στους υπολογιστές γιατί σκέφτηκε ότι θα της ήταν πιο εύκολο να βρει δουλειά. Δούλεψε για την ΙΒΜ στην Αθήνα και τη Βιέννη και κάποια στιγμή της προτάθηκε να δουλέψει για τα Ενωμένα ερευνητικά κέντρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κάτι που άνοιξε την πόρτα για το CERN.

Σήμερα ασχολείται με την επόμενη επαναστατική ιδέα στον κόσμο των υπολογιστών τα δίκτυα πλέγματος υπολογιστών Grid.

«Δεν υπάρχει σαφής ορισμός, όμως πρόκειται για μεγάλα δίκτυα υπολογιστών κατανεμημένης ισχύος διασκορπισμένα σε όλο τον κόσμο που μπορεί να κάνουν μια δουλειά όλα μαζί» προσπαθεί να εξηγήσει. «To Grid μπορεί να βρει καταπληκτικές εφαρμογές. Απο την Βιολογία που σήμερα υπάρχουν πειράματα που χρειάζονται εβδομάδες ανάλυσης, και με το Grid μπορεί να λύνονται πλέον σε μερικά λεπτά, έως τους εικονικούς κόσμους του internet. Στον αυτοκινητόδρομο μπορεί αν κάποιος πάθει ένα ατύχημα να πάει το ασθενοφόρο και οι νοσοκόμοι να αποκτήσουν αμέσως πρόσβαση στον ιατρικό του φάκελο ώστε να του παράσχουν κλπ. Με βάση τις διαδικασίες ασφάλειας που δημιουργούμε θα μπορούν να αναπαράγονται οι ιατρικές πληροφορίες χωρίς να απειλείται το απόρρητο».

Η μεγαλύτερη φιλοδοξία της; «Να φτιάξω μια εφαρμογή που να είναι τεχνολογικά ακέραιη στους υπολογιστές αλλά να έχει ανθρωπιστική και μόνο χρήση. Να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ούτε για όπλα ούτε να είναι κάτι ουσιαστικά άχρηστο. Πιθανότατα θα είναι κάτι στο πεδίο της οικολογίας ή του πολιτισμού»

Γιάννης Παππαδόπουλος μηχανικός υπολογιστών και πυρηνικός Φυσικός.

Την δεκαετία του ‘80 κυκλοφορούσε ευρέως στο εμπόριο η σειρά βασικών επιστημονικών θεμάτων του Ισαάκ Ασίμοφ με τίτλο «Πως βρήκαμε». Η γενιά των σημερινών τριαντάρηδων γαλουχήθηκε με αυτό το παιδικό ανάγνωσμα που προσπαθούσε μέσα από εξαιρετικές εικονογραφήσεις και εκλαϊκεύσεις να εισάγει τα Ελληνόπουλα στον κόσμο των επιστημών. Ενα από τα βιβλίο αυτά είχε τίτλο «Πως βρήκαμε το Ατομο» και στάθηκε η αιτία για τον 35χρονο μηχανικό των υπολογιστών Ιωάννη Παππαδόπουλο να αποφασίσει «τι θα γίνει όταν μεγαλώσει».

«Τότε μου έφεραν και τον πρώτο κομπιούτερ. Την ώρα που τα άλλα παιδιά έπαιζαν κάτω στο δρόμο εγώ προγραμμάτιζα ένα παιχνίδι. Ο πατέρας μου ανησύχησε και πούλησε τον υπολογιστή λέγοντας μου οτι θα μου πάρει ένα ΙΒΜ, αλλά ήταν μόνο στο πανεπιστήμιο όταν ξαναείδα υπολογιστή. Παιδευόμουν να κάνω τις εργαστηριακές ασκήσεις, οπότε μου ξαναπήραν υπολογιστή και άρχισα ξανά να προγραμματίζω. Η διαδρομή μου αντικατοπτρίζει και την αγάπη μου για τις δυο αυτές επιστήμες» λέει ο Γιάννης Παππαδόπουλος στην συνάντηση μας στο εστιατόριο του κέντρου.

Εκανε την διπλωματική του στη φυσική στοιχειωδών σωματιδίων και από το 1994 άρχισε να επισκέπτεται τακτικά πλέον το CERN. Το μεταπτυχιακό του πάνω στην πυρηνική φυσική και το διδακτορικό που του έδωσε το Πανεπιστήμιο Αθηνών για την μελέτη του στα νετρίνα έγιναν και τα δυο εδώ. Στην συνέχεια προσελήφθη σε ένα από τα προγράμματα του κέντρου όπου ασχολήθηκε με τον χειρισμό των δεδομένων που παρήγαγε ένας από τους ανιχνευτές παντρεύοντας τις δυο του «αγάπες». Τη Φυσική με τους υπολογιστές. «Οπότε με φυσικό τρόπο πέρασα πριν έξι χρόνια στο προσωπικό του κέντρου σε ομάδες που ασχολούνται με την διαχείριση των δεδομένων των πειραμάτων. Εκανα το διδακτορικό μου ενώ τα βράδια κούναγα την κούνια της νεογέννητης κόρης μου» λέει ο ίδιος.

Ο Ιωάννης Παππαδόπουλος είναι ένας από τους πολλούς φυσικούς που αναγκαστικά ακολουθούν το δρόμο των υπολογιστών αφού για την δημιουργία κατάλληλων προγραμμάτων για τον χειρισμό των δεδομένων των πειραμάτων χρειάζεται να καταλαβαίνουν πολλές φορές τα ίδια τα πειράματα.

«Οτιδήποτε παράγεται στο CERN είναι δημόσιο και απαγορεύεται να βγάλει οποιοσδήποτε λεφτά από αυτό. Ούτε καν το ίδιο το CERN. Αν είχε χρεώσει έστω και ένα λεπτό για κάθε σελίδα που προβάλλεται στο web δεν θα χρειαζόταν καθόλου χρηματοδότηση. Βέβαια από την άλλη ίσως να μην υπήρχε το internet όπως το ξέρουμε σήμερα αν έκανε κάτι τέτοιο. Πιστεύουμε οτι κάτι ανάλογο μπορεί να γίνει και με το Grid, την νέα μεγάλη υπολογιστική ιδέα του κέντρου».
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #10  
Παλιά 10-09-08, 13:09
Το avatar του χρήστη Gildor
Gildor Ο χρήστης Gildor δεν είναι συνδεδεμένος
High Elf
 

Τελευταία φορά Online: 08-05-17 14:17
Φύλο: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα
Η διαθεσή μου τώρα:
Πρεπει να ειναι το δευτερο μεγαλυτερο επιτευγμα του CERN

Το μεγαλυτερο ειναι αυτο
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις...
Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή!
Απάντηση με παράθεση
  #11  
Παλιά 10-09-08, 13:39
Το avatar του χρήστη mimo
mimo Ο χρήστης mimo δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 26-05-20 20:01
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Σταματήστε το πείραμα να κατεβώ.....

Πάντως εγώ στις 10:30 μία μαύρη τρύπα την είδα, ...ήταν στην μηχανή του καφέ για τα κέρματα, αλλά προς στιγμή τρόμαξα...
__________________
Βρε βρε τα παιδιά......
Απάντηση με παράθεση
  #12  
Παλιά 10-09-08, 23:01
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Μετά από 25 χρόνια προετοιμασιών, η μεγαλύτερη ερευνητική μηχανή του κόσμου τέθηκε στην πρώτη φάση λειτουργίας της: οι επιστήμονες του "Ευρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών" CERN διοχέτευσαν με επιτυχία την πρώτη δέσμη πυρήνων ατόμου μέσα στο 27 χιλιομέτρων μήκους τούνελ του Μεγάλoυ Επιταχυντή Αδρονίων [LHC, Large Hadron Collider]. Στην υπερμηχανή θα λάβουν χώρα ελεγχόμενες συγκρούσεις ατομικών πυρήνων σε ταχύτητα κοντά σε αυτή του φωτός, με απώτερο σκοπό να δοθούν απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα της Φυσικής. Τι συνέβη λίγο μετά το Bing Bang; Από τι αποτελείται το διάστημα; Από πού προέρχεται η μάζα; Και πού είναι η αντιύλη; - "Πρόκειται για μια φανταστική στιγμή", δήλωσε ο επικεφαλής του project, Lyn Evans, o οποίος ξεκίνησε τη λειτουργία του LHC από το κέντρο ελέγχου του CERN. "Περιμένουμε να μάθουμε πολλά για τoν τρόπο που γεννήθηκε και αναπτύχθηκε το σύμπαν", πρόσθεσε ο ίδιος.

Ακριβώς στις 10:33 ώρα Ελλάδος η πρώτη δέσμη πρωτονίων ξεκίνησε το ταξίδι της μέσα στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων, διασχίζοντας με επιτυχία το πρώτο τρίτο από το συνολικού μήκους 27 χιλιομέτρων τούνελ. Στις 11:28 ώρα Ελλάδος ξέσπασαν οι πρώτοι πανηγυρισμοί στην αίθουσα ελέγχου του CERN. Δύο αναλαμπές σε μια οθόνη υποδήλωναν ότι η δέσμη πρωτονίων είχε διασχίσει όλο το τούνελ. Ο Evans ήταν ενθουσιασμένος από το ρυθμό διεξαγωγής της πρώτης δοκιμής, καθώς οι ειδικοί περίμεναν ότι η πρώτη διάσχιση του τούνελ θα έπαιρνε περισσότερες ώρες.

Ο τωρινός γενικός διευθυντής του CERN, Robert Aymar δήλωνε λίγο αργότερα ότι η έναρξη λειτουργίας του LCH αποτελεί μια ημερομηνία σταθμό για το Ευρωπαϊκό Ερευνητικό Κέντρο.


Τι έπεται

Η επίσημη έναρξη των πειραμάτων θα γίνει σε μερικές εβδομάδες. Μέχρι τότε, οι ερευνητές πρέπει να βεβαιωθούν ότι η πρώτη δέσμη πρωτονίων κυκλοφορεί με σταθερότητα μέσα στο τούνελ. Όταν γίνει αυτό, θα διοχετευθεί μια δεύτερη δέσμη πρωτονίων. Τότε οι επιστήμονες θα επιχειρήσουν να προκαλέσουν τις συγκρούσεις πακέτων πρωτονίων σε ταχύτητες κοντά σε αυτές του φωτός.

Με τη βοήθεια της πιο σύνθετης μηχανής που έχει κατασκευαστεί ποτέ από τον άνθρωπο, οι ερευνητές θα ψάξουν αρχικά να βρουν τα σωματίδια Higgs [μποζόνια Higgs], τα οποία, σύμφωνα με την έως τώρα θεωρία, είναι υπεύθυνα για να δίνουν στα άλλα σωματίδια μάζα. Αν οι φυσικοί του CERN ανακαλύψουν τα "σωματίδια του Θεού", τότε ο Βρετανός φυσικός Peter Higgs, από τον οποίο πήραν και το όνομά τους, έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι θα πάρει το βραβείο Νόμπελ. Τις πρώτες ενδείξεις για την ύπαρξη των σωματιδίων Higgs αναμένεται να τις δώσει ο LHC μέσα στα επόμενα χρόνια [όχι πριν το 2010, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών].

Καμιά ανησυχία για μαύρες τρύπες

Η επιστημονική ομάδα του CERN διαψεύδει κατηγορηματικά την ύπαρξη πιθανότητας δημιουργίας μαύρων τρυπών που θα μπορούσαν να "ρουφήξουν" την ύλη και κατά επέκταση ολόκληρη τη Γη. Ακόμα και αν δημιουργηθούν, θα είναι μικροσκοπικές και θα καταστραφούν αμέσως, χωρίς να μπορέσουν να αναπτυχθούν. Εκτός αυτού, οι διεργασίες που θα λάβουν χώρα στο LHC, συμβαίνουν συνέχεια, όταν, για παράδειγμα, η κοσμική ακτινοβολία συναντά τη γήινη ατμόσφαιρα. Άλλωστε, κορυφαίοι φυσικοί του κόσμου θεωρούν απόλυτα ασφαλή τη λειτουργία του CERN, μεταξύ αυτών και ο διάσημος Βρετανός Stephen Hawking.

Το πείραμα θα μεταδίδεται Live στο Internet μέσω της σχετικής σελίδας. Ωστόσο, λόγω της μεγάλης επισκεψιμότητας η πρόσβαση από το πρωί είναι δύσκολη και οι υπεύθυνοι της ιστοσελίδας συνιστούν στους επισκέπτες να ξαναδοκιμάσουν αργότερα

Πηγές:
- Der Standard
- LHC Homepage
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση
  #13  
Παλιά 11-09-08, 14:25
Το avatar του χρήστη mimo
mimo Ο χρήστης mimo δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 26-05-20 20:01
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
............. Καμιά ανησυχία για μαύρες τρύπες....
Πιάνει και τις <<μαύρες τρύπες>> των ταμείων?
__________________
Βρε βρε τα παιδιά......
Απάντηση με παράθεση
  #14  
Παλιά 11-09-08, 14:30
Το avatar του χρήστη christi
christi Ο χρήστης christi δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Τελευταία φορά Online: 12-12-17 20:48
Φύλο: Γυναίκα
* Πέρα απο τη φυσική, ένας άλλος τομέας που βοηθά στο πείραμα αλλά και εξελίσσεται λόγω του πειράματος, είναι ο τομέας των υπολογιστών και του διαδικτύου.
Ήδη τεράστιος όγκος δεδομένων προκύπτει απο το πείραμα. Φυσικά αυτά τα δεδομένα πρέπει να αποθηκευτούν και να επεξεργαστούν μόνο που οι διαθέσιμοι αποθηκευτικοί χώροι και η υπολογιστική ισχύς των υπολιγιστών στο CERN δεν είναι αρκετοί.
Έχει δημιουργηθεί λοιπόν, ένα πλέγμα - Grid υπολογιστών (περίπου 10.000 υπολογιστές) απο πολλά πανεπιστήμια σε διάφορες χώρες, στο οποίο γίνεται μέσω διαδικτύου η μεταφορά, αποθήκευση, επεξεργασία δεδομένων και αποτελεσμάτων. Συμμετέχει και δίκτυο υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου.

* Η ομάδα Νανόπουλου πριν από χρόνια είχε διατυπώσει θεωρίες και προτάσεις σχετικά με τις έρευνες, και έτσι είναι λογικό ο κ.Νανόπουλος να αναμένει την επιβεβαίωσή τους από τη λειτουργία του πειράματος.

* Ο Stephen Hacking όχι μόνο στοιχημάτισε πως δεν θα βρεθεί το σωματίδιο Higgs αλλά δήλωσε επίσης ότι: "Πιστεύω πως θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον να μη βρούμε το Higgs. Αυτό θα έδειχνε πως κάτι δεν πάει καλά και πως πρέπει να επανεξετάσουμε τη σκέψη μας."
__________________
.
Safeline / Saferinternet
γραμμή βοήθειας 210 600 7686
Απάντηση με παράθεση
  #15  
Παλιά 11-09-08, 14:47
Το avatar του χρήστη Diamond
Diamond Ο χρήστης Diamond δεν είναι συνδεδεμένος
Mika Vyko's Vozht
 

Τελευταία φορά Online: 19-01-21 20:02
Φύλο: Άντρας
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από mimo Εμφάνιση μηνυμάτων
Πιάνει και τις <<μαύρες τρύπες>> των ταμείων?
Αυτές τις αφήνουν όπως έχει γιατί είναι χρήσιμες. Φωνάζουν "THIS IS IKAAAA!" και πετάνε μέσα τους συνταξιούχους...

Αρχική Δημοσίευση από christi Εμφάνιση μηνυμάτων
* Ο Stephen Hacking όχι μόνο στοιχημάτισε πως δεν θα βρεθεί το σωματίδιο Higgs αλλά δήλωσε επίσης ότι: "Πιστεύω πως θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρον να μη βρούμε το Higgs. Αυτό θα έδειχνε πως κάτι δεν πάει καλά και πως πρέπει να επανεξετάσουμε τη σκέψη μας."
Με την ίδια λογική αν δεν βρείς τη βελόνα που έχει πέσει μέσα στα άχυρα, κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να επανεξετάσεις το αν τελικά υπάρχει βελόνα;
Είναι αποδεδειγμένο ότι αν υπάρχει το σωματίδιο Higgs αυτός είναι ο σωστός τρόπος για να βρεθεί;
__________________
Για λόγους οικονομίας έσβησε το φως στο τούνελ...
Απάντηση με παράθεση
Απάντηση στο θέμα


Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
 
Εργαλεία Θεμάτων
Τρόποι εμφάνισης

Δικαιώματα - Επιλογές
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts

BB code is σε λειτουργία
Τα Smilies είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
Ο κώδικας HTML είναι σε λειτουργία

Που θέλετε να σας πάμε;


Όλες οι ώρες είναι GMT +3. Η ώρα τώρα είναι 13:45.



Forum engine powered by : vBulletin Version 3.8.2
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.