Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
Κεντρική σελίδα |
Λίστα Μελών | Games | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα | Σημειώστε όλα τα forums ως διαβασμένα |
|
Εμφάνιση των αποτελεσμάτων της ψηφοφορίας: Πόσο εύκολα ή δύσκολα θα δίνατε ελεημοσύνη; | |||
Εύκολα, όφελος είναι | 4 | 25,00% | |
Δύσκολα, χαζός είμαι; Εδώ όλοι θέλουν να σε φάνε. | 0 | 0% | |
Με προσοχή... Κι αν είναι πλασματικό και ψεύτικο; | 5 | 31,25% | |
Ένα χαμόγελο ή μια ευχή, πολύ ευχαρίστως | 3 | 18,75% | |
Αν είχα στην τσέπη λίγα νομίσματα, ευχαρίστως | 3 | 18,75% | |
Δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ με αυτά | 0 | 0% | |
Ε, αν είναι γιορτές, θα δώσω | 0 | 0% | |
Πάντα δίνω κι ας πάει χαμένο | 3 | 18,75% | |
Για μένα δίνω | 1 | 6,25% | |
Δε δίνω ποτέ | 3 | 18,75% | |
Δεν ξέρω από αυτά, άσε με | 0 | 0% | |
Multiple Choice Poll. Ψήφισαν: 16. Η δημοσκόπηση είναι κλειστή |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Αξιολογήστε το θέμα | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
||||
Ελεημοσύνη - Ξεπερασμένη συνήθεια ή επιτακτική ανάγκη;
Περπατούσα στην Λεωφ. Αλεξάνδρας σήμερα...
Από Στάση Μετρό "Αμπελόκηποι" έως αρχή Ιπποκράτους. Στην όντως σύντομη διαδρομή βρήκα μπροστά μου τουλάχιστον 5 ανθρώπους που ζητιάνευαν.... Επίσης πήρε το μάτι μου, πίσω από έναν πυλώνα του Γηπέδου, κουβέρτες και χαρτιά, ενδεικτικά ύπαρξης αστέγου. Ωραία... Χθες, τα ίδια. Στο κέντρο. Ακαδημίας, Κάνιγγος και πέριξ. Τις προάλλες, εδώ στην Acro, τέθηκε το ζήτημα προσφοράς σε κάποιο γηροκομείο, έχοντας πρώτα εξακριβώσει τις ανάγκες των γερόντων εκεί. Ειπώθηκε να βοηθήσουμε τους άπορους, τους έχοντες ανάγκη όχι μόνο υλική, μα κυρίως τη ζεστασιά της προσφοράς. Σε άλλο θέμα, παρουσιάζεται η συνεχής προσφορά συμπολιτών μας, νέων ανθρώπων, που υποστηρίζουν την Ιεραποστολή στη Μαδαγασκάρη. Την υποστήριξη σε είδη πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, ρούχα), την εξασφάλιση βιβλίων, τετραδίων, απλών ειδών πρώτης ανάγκης για τους μαθητές των υπό κατασκευή σχολείων. Αναρωτιέμαι... Είναι που πλησιάζουν οι γιορτές; Γι αυτό γεμίζουν οι δρόμοι ζητιάνους; Στοχεύουν στην όποια ευαισθησία μας λόγω Χριστουγέννων; Μόνο οι ζητιάνοι έχουν ανάγκη σ' αυτόν τον κόσμο; Στην γειτονιά, στην πόλη, στη χώρα, στη χώρα λίγο πιο μακριά; Μόνο στις γιορτές δίνουμε λίγο από αυτά που έχουμε ή δεν έχουμε στην τσέπη μας; Υπάρχει λόγος να δίνουμε χρήματα, τρόφιμα, καλό λόγο, χαμόγελο, ευχή... σε κάποιον που τα έχει ανάγκη; Ή μήπως δε χρειάζεται; Μήπως σε μια κοινωνία που χαρακτηρίζεται από γρήγορους ρυθμούς, από άγχος, σκληροκαρδία και της μέριμνας μονάχα για το στενό κύκλο μας (πχ δεν ξέρω αν ο γείτονας μου στην πολυκατοικία απέναντι, που από μικρός τον έβλεπα να πηγαίνει βόλτα κάθε πρωί, τώρα ζει ή πέθανε - κι αυτό γιατί δεν προλαβαίνω να δω ή να ρωτήσω), η ελεημοσύνη είναι πολυτέλεια; Λίγα χρήματα, δυο λόγια συμπαράστασης, ένα χαμόγελο, μια προσευχή... είναι πολλά; Μήπως θα είμαστε κορόιδα αν τα δώσουμε με την καρδιά μας; Μήπως θα κάνουμε κακή αρχή και θα μας εκμεταλλευτούν; Ή μήπως θα νιώσουμε κι εμείς καλύτερα; Μήπως το ευχαριστώ που θα ακούσουμε θα γλυκάνει λίγο τη μέρα μας; Θα είναι ένα pause στον γοργό ρυθμό της μέρας;
__________________
Ό,τι προλάβουμε Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Easty : 04-12-09 στις 20:57 |
Οι παρακάτω χρήστες έχουν πει 'Ευχαριστώ' στον/στην Easty για αυτό το μήνυμα: | ||
maralin (20-12-09) |
#2
|
#3
|
|
|||
ελεημοσύνη
Από το σπίτι μου και το κατηχητικό έχω μάθει από μικρή,
να βοηθώ όποιον μου χτυπάει την πόρτα μου και ζητάει ελεημοσύνη.(εννοείται όχι μόνο σε αυτές τις περιπτώσεις) Στους ανθρώπους στον δρόμο, είμαι λίγο επιφυλακτική, άλλες φορές δίνω κάτι και άλλες φορές είμαι λίγο υποψιασμένη , με αυτά που ακούω και διαβάζω.Καλό θα ήταν να μην υπήρχε η ανάγκη ,ώστε να ζητά ο κόσμος βοήθεια και αν ναι, να μεριμνούσε το κράτος γι αυτούς, αλλά δυστυχώς δεν συμβαίνει αυτό. |
#4
|
|
||||
Easty,
την ελεημοσύνη την αντιλαμβάνομαι ως μια διαρκή και ανιδιοτελή προσφορά στο πλησίον, προσφορά οποιασδήποτε μορφής. Οι έκτακτες ελεημοσύνες, μπορεί στην πράξη να πιάνουν τόπο αλλά δεν έχουν ξεκάθαρη πρόθεση. Όσοι ασκούν συστηματικά φιλανθρωπικό έργο, αυτοί ναι, είναι ελεήμονες. Οι υπόλοιποι, που μια φορά το χρόνο, με αφορμή τα Χριστούγεννα ας πούμε, παθαίνουν κρίση ελεημοσύνης, νομίζω πως μάλλον θέλουν να ρίχνουν στάχτη στα ίδια τους τα μάτια: προσφέρουν βοήθεια μια φορά το χρόνο, έτσι ώστε όλον τον υπόλοιπο, να καταναλώνουν χωρίς ενοχές και να βυθίζονται με ήσυχη συνείδηση στη μικροαστική πραγματικότητά τους. Η ελεημοσύνη, βεβαίως, για να ασκηθεί συστηματικά σε μαζικό επίπεδο (βλ. τρίτος κόσμος κτλ) και να είναι αποτελεσματική, χρειάζεται εθελοντές και προώθηση. Η καθημερινή ελεημοσύνη, όμως, των ανθρώπων της διπλανής πόρτας, δεν είναι πολυτέλεια. Σκέψου τι πετάμε καθημερινά, που σε άλλους ανθρώπους μπορεί να είναι χρήσιμα. Την ελεημοσύνη δεν την προμελετάς, σου βγαίνει αβίαστα. Δεν την διαφημίζεις όταν την κάνεις γιατί δε σου πάει στο μυαλό να τη διαφημίσεις. Επίσης, όταν είσαι ελεήμων, δε μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς αν αυτός που σου ζητάει έχει όντως ανάγκη ή όχι. Ελεείς όποιον πέσει στα πόδια σου και ταπεινωθεί μπροστά σου. Το "δε δίνω στο πρεζάκι της Κάνιγκος" σημαίνει ότι δεν επιθυμώ να βαρύνω τη συνείδησή μου με την εντύπωση ότι βοήθησα έναν άνθρωπο να κυλιστεί στο βούρκο του. Αν αυτός ο άνθρωπος όμως πεθάνει αύριο, δεν θα μας πειράξει, αρκεί που δεν του εξασφαλίσαμε εμείς τη δόση του. Το "δε δίνω στο ζητιάνο γιατί είναι γερός και νέος, ας πάει να δουλέψει" επιβεβαιώνει την υπό όρους ελεημοσύνη (ελεημοσύνη γιαλαντζή), στην οποία, οι περισσότεροι, επιδίδονται. |
#5
|
|
||||
Φυσικά όταν το κάνεις, μη γνώτω η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου, σύμφωνα με τον Χριστό. Τώρα τα Χριστούγεννα, είναι λογικό εμείς οι Χριστιανοί, να έχουμε περισσότερα ερεθίσματα και ευαισθησίες. Δεν είναι μεμπτό αυτό.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#6
|
|
||||
Αν δεν υπηρχε ποτε και πουθενα ιχνος ελεημοσυνης, μακαρι να υπηρχαν έστω μονο τα Χριστουγεννα για να μας το θυμιζουν, είτε υποκριτικά είτε όχι.
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Gildor : 19-12-09 στις 17:53 |
#7
|
|
||||
Καμία αντίφαση. Μόνο με γεμάτη τη δική σου κοιλιά, ελεείς. Αν πεινάς, δεν υπάρχει περίπτωση να ενδιαφερθείς για το διπλανό σου που πεινάει. Αν δεν πεινάς, μπορεί να νοιαστείς, όχι από αγάπη, μα από δίψα για δικαιοσύνη.
|
#8
|
|
||||
Με την ιδια λογικη καποιος που εχει γεματη κοιλια δεν ενδιαφερεται για οποιον πειναει, που και αυτο ισχυει, αλλα οχι παντα
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! |
#9
|
|
||||
Κάνεις λάθος εδώ. Αν πεινάς, μπορεί και να μοιραστείς πιο εύκολα αυτό που έχεις, με κάποιον που πεινάει πιο πολύ.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#10
|
|
||||
Nelly
Γενικά, καλά τα λες. Το θέμα πιάστηκε από τις μέρες των Χριστουγέννων, αλλά είναι πάντα επίκαιρο. Ελπίζω να μην μπερδεύτηκες.
__________________
Ό,τι προλάβουμε |
#11
|
|
||||
Ελπίζεις;! Δε θες να ξέρεις αν μπερδεύτηκα ή όχι; Έχεις κάποια υποψία;
|
#12
|
|
||||
Αν θέλω κάτι να πω, το λέω.
Μην ψάχνεις άδικα. Αλλά μη φεύγουμε από το θέμα.
__________________
Ό,τι προλάβουμε |
#13
|
|
||||
Χαίρομαι. Η νύξη μου, για να μην είσαι προκατειλημμένος απέναντί μου και να κρατάς τις άμυνές σου για όταν σου επιτίθεμαι όντως.
|
#14
|
|
||||
Ενώ αν δεν πεινάς και δεν έχεις νιώσει πείνα, πολύ δύσκολα θα ενδιαφερθείς ειλικρινά για τον άλλον. Κι αν δεν πεινάς, ούτε πεινάς όμως, όπως είναι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, μια μέση κατάσταση, τότε δεν έχεις λόγο να μη δώσεις. Μόνο ο εγωισμός σου σε εμποδίζει. Αλλά ποιος δέχεται πως είναι εγωιστής;
__________________
Ό,τι προλάβουμε |
#15
|
|
||||
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | Αξιολογήστε αυτό το θέμα |
|
|