21 χρόνια μαζί
Είθισται, σε κάθε επέτειο της AcroBase, να γράφω λίγα λόγια, κάτι σαν αναδρομή.
Φέτος θα προσπαθήσω να κάνω μια αλλαγή, μπορείτε να ανασάνετε με ανακούφιση, δεν θα έχουμε αναδρομή
Όπως σε όλη την διαδρομή μας, περάσαμε χαρές και λύπες, είδαμε την AcroBase να μεγαλώνει να αναπτύσσεται, να έχει περιόδους παχέων αγελάδων αλλά και περιόδους ισχνών αγελάδων, να φέρνει χαρές συντροφικότητα, αλλά και λύπες και στεναχώριες και απογοητεύσεις. Να κερδίζουμε νέους φίλους, αλλά και να χάνουμε και να τους αποχαιρετάμε. Να ελπίζουμε και να απογοητευόμαστε.
Περάσαμε και θα περάσουμε και άλλες καταστάσεις, θα πάρουμε και θα δώσουμε. Θα έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις και πολλές φορές θα πολεμήσουμε γι αυτές, με όλο μας το λεκτικό οπλοστάσιο.
Ένα μόνο δεν θα αλλάξει, όπως και δεν άλλαξε η ίδια διάθεση από τις 10 Φεβρουαρίου 1988 μέχρι σήμερα. Η διάθεση για επικοινωνία, σε πλαίσια αυτοσεβασμού, σε ήρεμο πολιτισμένο χώρο, χωρίς κανείς να θέλει να βγάλει το μάτι του άλλου, χωρίς κακίες και μισαλλοδοξίες. Θα συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε αυτές τις αρχές, άσχετα αν μπορεί να γίνουμε δυσάρεστοι, (εμείς δεν είμαστε πολιτικοί για να υπολογίζουμε το πολιτικό κόστος).
Οι συνεργάτες μου και εγώ, έχουμε γίνει κατ’ επανάληψη, ενοχλητικοί και αντιπαθείς, όταν προσπαθήσαμε να κρατήσουμε αυτόν τον χώρο, στα πλαίσια της ευπρέπειας και μακριά από διενέξεις, κλίκες και αποκλεισμούς.
Θέλω να ευχαριστήσω ολόψυχα, τους συνεργάτες μου, που μαζί, φτάσαμε την AcroBase μέχρι σήμερα. Θέλω να τους ευχαριστήσω διπλά, που ανέχτηκαν τις γκρίνιες τις ιδιοτροπίες μου, τις λάθος κινήσεις μου και τις εν θερμώ αντιδράσεις μου.
Κυρίως όμως τους ευχαριστώ που αγάπησαν την AcroBase και έδωσαν σ’ αυτήν όλη τους την ζωντάνια, όλη τους την ενέργεια και όλο τους το πάθος.
Ευχαριστώ όλους τους φίλους της AcroBase, από την παρέα του Άργως και της Teledata, την παρέα της GATE και της χρυσής εποχής της AcroBase, αλλά και την παρέα της AcroBase.gr, που τα τελευταία τρία χρόνια, ήρθανε κοντά μας.
Η γιορτή μας σήμερα είναι αφιερωμένη, στα μέλη της δεύτερη γενιάς, στα παιδιά των «παιδιών» μου.
Στέλιος