Δείτε εδώ τα πιο πρόσφατα μηνύματα από όλες τις περιοχές συζητήσεων, καθώς και όλες τις υπηρεσίες της AcroBase. H εγγραφή σας είναι γρήγορη και εύκολη. |
|
|
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
#1
|
|
|||
Μια σταγόνα του απόκρυφου..
Εκείνοι ήρθαν, κι έφυγαν σαν τα σκυλιά του δρόμου.
Έψαχναν να τραφούν με συναισθήματα και ν' αποκτήσουν τη σάρκα των οστών τους. Ήσαν σκιές που ζωντανεύουν και μας κυνηγούν σε σκοτεινούς διαδρόμους δίχως τέρμα... Ανέκφραστα πρόσωπα αποτυπωμένα σ' άψυχα σώματα. Διαβολικά χαχανίσματα που βγαίνουν, λες από τάφο. Αυτοί ήρθαν κι έφυγαν. Δε σημαίνει όμως ότι δεν θα ξανάρθουν... Πλάτων Δεν πρέπει να νομίζουμε πως ο άνθρωπος υπήρξε ο πρώτος ή ο τελευταίος αφέντης της Γης. Οι αρχαίοι ήταν, οι αρχαίοι είναι, οι αρχαίοι θα είναι. Σήμερα δεν βρίσκονται μέσα στους χώρους που νομίζουμε, αλλά ανάμεσα στους χώρους. Γαλήνιοι και προαιώνιοι. Αυτοί προχωρούν, χωρίς διαστάσεις και χωρίς να μπορούμε να τους αντιληφθούμε... Βαδίζουν αόρατοι κι αποτρόπαιοι σε τόπους μοναξιάς, όπου τα Λόγια είχαν προφερθεί κ' οι Επικλήσεις είχαν εκφωνηθεί με ουρλιαχτά στους δικούς τους καιρούς... Οι φωνές τους ψυθυρίζουν στον άνεμο και το ξύπνημά τους ακούγεται στα κατάβαθα της γής.Αυτά λυγίζουν το δάσος και ρημάζουν την πόλη, μα το δάσος κι η πόλη δεν μπορουν να ιδούν το χέρι που τα χτυπάει. Ο Καντάθ στην έρημο του πάγου τα γνώρισε, μα ποιος γνώρισε τον Καντάθ; Πάνω στις πέτρες των ερήμων του Νότου και των καταποντισμένων νησιών έχουν χαράξει τη Σφραγίδα τους, μα ποιος έχει δει ποτέ τις παγωμένες πολιτείες ή τους πύργους που είναι στολισμένοι με φύκια και κοχύλια;... Σαν πλάσματα απαίσια θα τα γνωρίσουμε κάποτε κι εμείς... ΑΒΔΟΥΛ ΑΛΧΑΖΡΕΔ..
__________________
Πρέπει να μάθεις να πετάς αν θες ν' ανακαλύψεις τη χώρα του Ποτέ.. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Πλάτων : 24-08-07 στις 11:51 |
#2
|
#3
|
|
||||
...Μα τον Ερου..αληθεια λεει ο Gildor....
__________________
...When there's nothing left to burn, you have to set yourself on fire.... |
#4
|
|
||||
δεν συμφωνω μαζι σας καμαρια μου....
κανεις δεν μπορει να γραφει αριστα συνεχεια ουτε να αρεσει σε ολους παντα... ακομα ειναι φυση αδυνατον να βλεπει ενα θεμα απο την ιδια σκοπια με ολους και παντα... ο πλατων γραφει παρα πολυ καλα και με μεγαλη ευαισθησια και εγω τουλαχιστον χαιρομαι για ολα του τα πονηματα
__________________
μιαπαπιαμαποιαπαπια |
#5
|
|
||||
Δεν είμαι ο πλέον ειδικός, ούτε ο πλέον σχετικός με την ποίηση, αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου Γιώργο.
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου, μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα |
#6
|
|
||||
Συμφωνείτε δε συμφωνείτε, γούστα είναι αυτά. Αν σου αρέσει κάτι λες 'θέλουμε κι άλλο'. Αν δεν σου αρέσει λες 'θέλουμε απο τα άλλα'
Η όποια ποιότητα του ίδιου του ποιήματος για μένα επισκιάζεται απο το λογοτεχνικό είδος στο οποίο ανήκει. ΥΓ. η Φίφί δε συμφώνησε με το σχόλιό μου. Απλα συμφώνησε με το ΥΓ
__________________
Υπάρχουν σε όλα δύο απόψεις... Αυτή που λέω εγώ, και η σωστή! |
#7
|
|
||||
...υπάρχει και η άλλη όψη του απόκρυφου και αόρατου, που δεν είναι σκιές και σκοτεινιά, ούτε διαβολικά χαχανίσματα και τάφη, ούτε και αρχαίοι άρχοντες που ήταν, είναι και θα είναι.
Αποτρόπαιοι ναι, αιώνιοι (του αιώνα τούτου) ναι, σίγουρα όμως όχι ''γαλήνιοι και προαιώνιοι''. άλλωστε, πως θάταν γαλήνιοι ...επικαλούμενοι με ουρλιαχτά; κι αν αυτή ήταν μια σταγόνα του απόκρυφου τι θα πρέπει να περιμένει ο άνθρωπος που ανοίγει τους κρουνούς του ουρανού, με τα ακραία καιρικά φαινόμενα που δεν φέρνουν μια απλή σταγόνα; πανικός - αρά. Κι όμως ΔΕΝ είναι αυτό που ενδόμυχα ζητά ο άνθρωπος. Να το αντιμετωπίσει ναι, να το επιζητά... ΌΧΙ. Ζητά χαρά και φως. Ηρεμία και αρχοντιά... όπως τάχθηκε. Παρότι θα φανεί ως εκτός θέματος, το avatar... και κατά τα σανσκριτικά, αβατάρα (πνευματικός μπροστάρης) είναι το Α και το Ω. Το Ρ της δικαιοσύνης και το Χ του Χριστού... που συνθέτουν το ΑΡΧΩ. Το ΑΡΧΩ του Παντοκράτορα, που είναι ο Ην, ο Ων και ο Ερχόμενος. Ο προαιώνιος Λόγος, που φέρνει την χαρά από την αρά. θάθελα Πλάτωνα, οι παραπάνω σκέψεις μου, να μην φανούν σαν κριτική στην ποίηση, (και συνέχισε ... μπράβο για την ευαισθησία) αλλά σαν την άλλη όψη που ξεδιπλώνεται από τη λέξη κλειδί ''γαλήνιοι'' που δεν ταιριάζει στο όλο πνεύμα. Αφού ελεύθερη κίνηση υφίσταται, μέχρι της αποκαταστάσεως της απωλεσθείσης πρώτης ηρεμίας, αυτό που τελικά κάποιος ψάχνει να βρει, δεν είναι η ταραχή, αλλά της Ζωής το Χ.
__________________
http://users.otenet.gr/~mystakid Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη mystakid : 24-08-07 στις 22:27 |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|