Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #15  
Παλιά 30-05-08, 00:33
Το avatar του χρήστη Morgul
Morgul Ο χρήστης Morgul δεν είναι συνδεδεμένος
Άσωτος διαχειριστής
 

Τελευταία φορά Online: 26-03-22 21:02
Φύλο: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα
Αρχική Δημοσίευση από nickel Εμφάνιση μηνυμάτων
Ευχαριστώ, Morgul. Με εκφράζουν αυτά που έγραψες. Εγώ απλώς ήθελα να επισημάνω ότι, όταν κάποιος μας ζητά μια πληροφορία, καλό θα είναι να δίνουμε κάποια πηγή αν η πληροφορία που δίνουμε προέρχεται από το περιθώριο της επιστήμης. Και ταυτόχρονα να παραθέτουμε και αυτό που δέχεται η κρατούσα επιστήμη, όσο κι αν διαφωνούμε. Η διαφωνία δεν είναι κακό πράγμα· η απόκρυψη και η διαστρέβλωση ίσως είναι.
Παρακαλώ. Η αμφισβήτηση είναι βασικό χαρακτηριστικό της επιστημονικής σκέψης, και υποχρέωση κάθε καλού επιστήμονα — που πρέπει να αμφισβητεί ακόμα και τη δική του θεωρία για να αποφύγει τη μεροληψία.

Στο θέμα της ετυμολογίας, τώρα.

Αν διαβάσεις ετυμολογικές μελέτες ή λεξικά για δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες, δε θα δεις φράσεις όπως «η λέξη Χ προέρχεται από τη λέξη Υ». θα βρεις μία συλλογή παραπλήσιων, προφανώς αλληλοσυσχετιζόμενων λέξεων από διάφορες γειτονικές (γλωσσολογικά και γεωγραφικά, γιατί τα δύο είναι αλληλένδετα).

Οι λόγοι γι'αυτό είναι δύο. Η ετυμολογία μίας λέξης δεν είναι μια άλλη λέξη. Η απλοποιημένη ετυμολογία μιας λέξης είναι αλυσίδα από λέξεις. Δυστυχώς τα πράγματα δεν είναι απλά.

Λέξεις δανείζονται από άλλες γλώσσες, εξάγονται σε άλλες γλώσσες, ξαναεισάγονται ελαφρά αλλαγμένες από άλλες γλώσσες, ενώ ακόμα και στην ίδια την υπό συζήτηση γλώσσα, η ίδια λέξη αλλάζει συνεχώς με μη γραμμικό τρόπο. Παλιότερες μορφές ανακαλύπτονται ξανά και ξαναχρησιμοποιούνται, κλπ.

Η ετυμολογία μιας λέξης λοιπόν, από μαθηματική σκοπιά, δεν είναι αλυσίδα ή διαδρομή προς τη ρίζα κάποιου δέντρου. Είναι πολλές διαφορετικές διαδρομές σε ένα γράφο.

Η περιπλοκότητα της εξέλιξης ακόμα και μίας λέξης είναι αδύνατο να καλυφθεί (με λίγες εξαιρέσεις) χωρίς αμφιβολία, και δε μπορεί να καλυφθεί από μία μόνο εξήγηση.

Για του λόγου το αληθές, το ίδιο πρόβλημα παρουσιάζεται σε πολύ πιο πρόσφατες γλώσσες με ταχύ ρυθμό εξέλιξης και μετάλλαξης: στις νοηματικές γλώσσες. Επειδή οι νοηματικές γλώσσες δε γράφονται (οι χρήστες τους είναι δίγλωσσοι, «προφορικά» στη νοηματική γλώσσα τους και γραπτά στη γλώσσα της χώρας τους), λειτουργούν όπως οι γλώσσες πριν την έλευση της γραφής: αλλάζουν ταχύτατα, ακόμα και σε μικρές αποστάσεις (όταν μια γλώσσα αρχίζει να γράφεται, παγιώνεται και οι αλλαγές επιβραδύνονται — ακόμα περισσότερο όταν έχεις τηλεπικοινωνίες).

Πχ στη Βρετανική Νοηματική Γλώσσα υπάρχουν διάλεκτοι για: Καθολικούς, Διαμαρτυρόμενους (πολλά κέντρα διδασκαλίας ανήκουν στις διάφορες εκκλησίες), Άγγλους, Σκωτσέζους. Ακόμα και μεταξύ Εδιμβούργου και Γλασκώβης υπάρχουν διαφορές σε βασικά πράγματα (αριθμοί, χρώματα, κλπ). Στην Ιρλανδία, τα αγόρια και τα κορίτσια χρησιμοποιούσαν διαφορετικές γλώσσες γιατί τα σχολεία δεν ήταν μεικτά! Αφού τέλειωναν το σχολείο κατέληγαν σε μια ενδιάμεση μπασταρδεμένη γλώσσα για να συνεννοηθούν.

Πού το πάω με αυτό το τρίτομο έργο;

Απλά: μέχρις αποδείξεως του ενάντιου, όλες οι ετυμολογίες μιας λέξης μπορεί να έχουν ίση δόση αλήθειας, ακόμα και οι ελαφρά αντικρουόμενες! Μερικές φορές ακόμα και οι τελείως αντικρουόμενες!

Κάποιος πχ ανέφερε την Π.Ι.Ε. ρίζα *ud- ως την ετυμολογία του «ύδωρ» * από γνωστό λεξικό — εγώ βρίσκω τις δύο ρίζες *ap- και *wed- ενώ κάπου είχε πάρει το μάτι μου και το FΥΔ- (με δίγαμμα), ίσως σε χρήση τη Μυκηναϊκή εποχή. Το τελευταίο δε μπορώ να το βρω αυτή τη στιγμή online.

Λοιπόν, το βουλώνω και πάω να κάνω κάτι πιο εποικοδομητικό.
__________________
www.bedroomlan.org
Απάντηση με παράθεση