Ούτε και από το δικό μου μυαλό πέρασε ποτέ να τρυπηθώ πολύ, ακόμη κι όταν ήμουν έφηβη. Γενικώς, του κοσμήματος δεν ήμουν ποτέ φανατική οπαδός.
Ως πιτσιρίκα είχα εμμονή με τα δαχτυλίδια. Ένα σε κάθε χέρι όμως. Τα σκουλαρίκια μου άρεσαν πάντα, το θεωρούσα πολύ φινετσάτο κόσμημα. Πέρασα από διάφορα στάδια: πολύ ογκώδη και μακριά, κρίκους, μικρά.
Τώρα που είναι καλοκαίρι, φοράω επί μονίμου βάσεως μια διακριτική αλυσιδίτσα στο πόδι και τίποτα άλλο. Ανάλογα με το ντύσιμο μπορεί να βάλω κανα σκουλαρίκι ή κανα βραχιόλι. Αυτά που δεν άντεξα ποτέ (και τα φοράω εξαιρετικά σπάνια) είναι κολιέ και περιδέραια. Δεν αντέχω να έχω κάτι στο λαιμό μου, δεν ξέρω γιατί.
Σκουλαρίκια κρεμαστά, λοιπόν, και μόνο ένα σε κάθε αυτί, ναι.
