[bazexa]

Γεια σας και από εμένα...σας παρακολουθώ - διαβάζω τα τελευταία 2 χρόνια...και όλο λέω να γράψω αλλά όλο το αφήνω γιατί είναι πολλά ...

Καταρχήν από όλα αυτά που έχω διαβάσει κατά καιρούς κατέληξα στο εξής..ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ...και θα καταλάβατε παρακάτω.

Είμαι 38 ετών τώρα , πρώτη "εμπειρία - διάγνωση " της νόσου το 1995. Φλεβάρης τότε έντονη πόνοι αριστερά χαμηλά ΑΝΑ 2ωρο ακριβώς και μόνο με αφόδευση περνάγανε και άντε πάλι σε 2ωρες τα ιδια... 20 μέρες σπίτι και κάποιες περιπλανήσεις σε νοσοκομείο (μου έλεγαν από την γυμναστική είναι θα περάσει) κατέληξα στο Παπανικολάου- Αθήνα όπου νοσηλεύτηκα 21μέρες μόνο με ΟΡΟ και τίποτε άλλο μέχρι να μου βρουν (στις 6-7μέρες) οτι πάσχω από Crohn. MHN me ρωτήσετε τι έπαιρνα από φάρμακα εκεί ούτε που θυμάμαι.
Βγαίνοντας μου είπαν κομμένο το γάλα , το στρες, και οτι γενικά θα γίνω γιατρός του εαυτού μου σχετικά με το τι πρέπει να καταναλώνω και τι όχι.

Σπίτι για κανά 10ήμερο , τσαγακια φάρμακα που μου είχαν δώσει μέχρι να τελειώσουν (φυσικά και κορτιζόνη)... Το μόνο που θυμάμαι οτι μου είπαν από φάρμακα Sal...k 500 εφόρου ζωής...(το θέμα είναι οτι είχα την εντύπωση οτι μου είχαν πει για ένα την ημέρα|) αυτό το αναφέρω γιατί θα καταλάβετε μετά .
Όταν ποια ήρθα στα ίσια μου (και από κενώσεις) , βλέπεται 24 ετών δουλεύοντας νύχτα, να μου αρέσουν και τα γλυκά - καυτερά. κτλ κτλ....ξαφνικά λέω...ρε τι τρίχες μου λένε αυτοί...και δώστου τα Milko, τα ποτά κτλ κτλ....
Σε ένα χρόνο τσουπ...πάλι μέσα εισαγωγή... 17 μέρες τότε (1996)...βγαίνοντας λέω...όπα κάτι τρέχει...τελικά. Έκοψα το γάλα μαχαίρι (όχι όμως τα ποτά, και τα γλυκά)...και από τότε ΜΕΧΡΙ σήμερα...ΔΕΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΑ... ούτε πλέον ΠΟΝΟΙ ποτέ ξανά, απλά κάποιες διαταραχές στις κενώσεις (οχι στον αριθμό αλλά στην ποιότητα). Δεν την θυμόμουνα την νόσο μέχρι πριν 2 χρόνια, όταν ένιωθα ένα τικ-τικ δεξιά κάτω από τα πλευρά και λέγοντας το σε μια παθολόγο μου λέει τσεκάρισε σε το λόγο της νόσου μήπως είναι κάνα έντερο.
Πάω λοιπόν στον γαστρεντερολόγο, του λέω οτι πάσχω από την νόσο και μου λέει από πότε την έχεις, του λέω 1995 πρώτη εισαγωγή , 1996 2η εισαγωγή και έκτοτε 13χρόνια ΤΙΠΟΤΕ απολύτως...Μου λέει δεν γίνεται να έχεις την νόσο τότε, μάλλον μου λέει ΣΙΓΟΥΡΑ έχεις την νόσο αυτή?? του λέω έτσι μου είπαν τότε...κολονοσκόπηση λοιπόν...και βλέπει οτι ΟΝΤΩΣ την έχω ψιλά εκεί που στενεύει το έντερο και οτι είμαι και σε έξαρση λέει (εγώ όμως ΟΥΤΕ πόνους, ουτε διάρροιες) ΤΙΠΟΤΑ. Τέλος πάντων , μου λέει τι φάρμακα παίρνεις το λέω 1 Sal....k την ημέρα (μεταξύ μας ΟΥΤΕ αυτό δεν έπαιρνα γιατί απλά δεν το "θυμόμουνα" ότι έχω κάτι). Μου λέει οτι είναι σαν μην έπαιρνες ΤΙΠΟΤΑ, κάντα 6 την ημέρα και μόλις πέσει το crp σου (1,20 τότε) θα παίρνεις 4 μετά.... (άσε που πάλι 2 παίρνω ΟΠΟΤΕ το θυμάμαι).
Απλά μετά την κολονοσκόπηση που έκανα πριν 2 χρόνια και τριγυρνάει μέσα στο μυαλό μου πλέον...¨ΟΛΟ και κάτι νομίζω οτι έχω...οτι κάτι ξεκινάει να δουλεύει....με αποτέλεσμα να με χαλάει και ψυχολογικά και στις κενώσεις (οχι αριθμό απλά ποιοτικά). Μόλις "νιώθω" κάτι τσουπ τρέχω να διαβάσω στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ...και να το άγχος για εγχειρήσει να για καρκίνο κτλ κτλ...ΜΟΛΙΣ δεν τα σκέφτομαι ΌΛΑ ρολόι.

Γιαυτό σας λέω , είμαι βέβαια από τις λίγες περιπτώσεις που το περνάνε "αέρα" , αλλά ΟΛΑ είναι θέμα ψυχολογίας....τρώω ΟΤΙ βρω...οτι μου κάνει κέφι...το πολύ πολύ να κάνω ασχημάτιστες κενώσεις (σοορυ κιόλας)....ΕΕΕ ΚΑΙ ?? τι έγινε ??

Αυτά εν ολίγοις (???) , απλά το μόνο που με ανοισηχεί καμία φορά είναι οι κενώσεις ....μια σχηματισμένες μια όχι.... κατά τ'άλλα ΟΛΑ ΚΑΛΑΑΑΑ

Y.Γ. Είμαι παντρεμένος απο το 1999 ΄χω 2 παιδιά και η γυναίκα με στηρίζει πολύ στις εναλλαγές (απότομες) τις διαθεσείς μου. Αυτή με κυνηγάει να πίνω τα χάπια.