|
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ.
Του χρόνου να 'ταν το προχθές, να τη θωρούσα πάλι,
να ξανανιώσω την καυτή, της τσικουδιάς τη ζάλη.
Να παίξω με τα θέλω της, τα μουρμουρίσματά της,
να ξανανιώσω μιαολιά, τα παιχνιδίσματά της.
Του χρόνου να 'ταν το προχθές, στο σ’ αγαπώ να ξαναζήσω,
πάνω στα χνάρια τα παλιά, ζωή να σε μεθύσω.
|