Γενικά θεωρώ ότι ισχύουν-αναγνωρίζονται τα στάδια αυτά, σε μια διαδικασία πένθους/ απώλειας. Επειδή όμως αναφερόμαστε σε Υποκειμενικότητες και ως εκ τούτου στην (ψυχική) συγκρότηση που διέπει την κάθε μία από αυτές, το πένθος/απώλεια μπορεί να βιώνεται διαφορετικά ή και να μην έχει την ίδια ακολουθία των σταδίων που αναφέρθηκαν.
Επίσης υπάρχουν περιπτώσεις καθήλωσης σε κάποια στάδια όπως (συνήθως): του
θυμού, όπου μπορεί να υπάρξει ένας καταλογισμός ευθυνών χωρίς αντικειμενικά κριτήρια καθώς επίσης και στο
καταθλιπτικό στάδιο, όπου η διάρκειά τους μπορεί να είναι (και) για μια ολόκληρη ζωή.
Αρχική Δημοσίευση από Easty
Είδες η ΕλίζαΝΤΕΘ;;
Τίποτα δεν είναι τυχαίο!!!
(Που λέει κι η Naias!!!)
|
Ω ναι!!! ...και δεν αστειεύομαι