Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #19  
Παλιά 05-09-06, 18:05
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Ατάκες αμίμητες

Νίκος Σταυρίδης: Βρε συ!
Γιάννης Γκιωνάκης: Τι με θέτε;
Νίκος Σταυρίδης: Ποιος καθόταν εδώ;
Γιάννης Γκιωνάκης: Που;
Νίκος Σταυρίδης: Σ' αυτό εδώ το τραπέζι.
Γιάννης Γκιωνάκης: Στο τραπέζι; Κανένας! Κάθονται στα τραπέζια οι άνθρωποι;
Νίκος Σταυρίδης: Ποιος καθόταν εδώ μωρε;
Γιάννης Γκιωνάκης: Στο τραπέζι;
Νίκος Σταυρίδης: Όχι! Στις καρέκλες!
Γιάννης Γκιωνάκης: Α! Στις καρέκλες μάλιστα! Μα μου λέτε στο τραπέζι. Στο τραπέζι δεν κάθονται οι άνθρωποι...
Νίκος Σταυρίδης: Ρε λεβέντη μου! Στις καρέκλες εδώ που είναι και οι δυο πορτοκαλάδες, ποιος καθότανε;
Γιάννης Γκιωνάκης: Εδώ;
Νίκος Σταυρίδης: Ναι!
Γιάννης Γκιωνάκης: Που είναι κι οι δυο πορτοκαλάδες;
Νίκος Σταυρίδης: Ναι!
Γιάννης Γκιωνάκης: Ποιος καθότανε;
Νίκος Σταυρίδης: Ναι!!!
Γιάννης Γκιωνάκης: Δεν ξέρω...
Νίκος Σταυρίδης: Πώς δεν ξέρεις;
Γιάννης Γκιωνάκης: Που θέλετε να ξέρω. Δεν ήμουνα εδώ... Αλλά πάλι, δυο πορτοκαλάδες... Ε, δυο θα ήτανε...
Νίκος Σταυρίδης: Και δε μου λες; Αυτό το ζευγαράκι που καθότανε εδώ, που στο διάλο έχει πάει τώρα;
Γιάννης Γκιωνάκης: Ε, ζευγαράκι είναι. Θα έχει πάει κατά τα πευκάκια. Τα ζευγαράκια τραβάνε τη μέρα κάτω από τα πευκακια και το βράδυ κατά την αμμουδιά.
Νίκος Σταυρίδης: Ώστε έτσι λοιπόν τα ζευγαράκια. Είτε μέρα είναι είτε νύχτα, την κουτσουκέλα τους θα την κάνουνε...

ΚΙΤΡΙΝΑ ΓΑΝΤΙΑ
---
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Μέρα! Ο κύριος Πολυκράτης Σπανός;
Κατερίνα Γιουλάκη: Ορίστε, τι θέλετε; Είμαι γυναίκα του.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δε βλέπω το πρόσωπο!
Κατερίνα Γιουλάκη: Ναι, αλλά ποιον θέλετε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ψηλός, όμορφος, βουτυράτος...
Κατερίνα Γιουλάκη: Βουτυράτος;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Με μια αψηλή, τσιριμπίμ, τσιριμπόμ...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Τσιριμπίμ, τσιριμπόμ; Excuse me, μήπως είσαστε από τη Νότια Αφρική;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Όχι, από τη Νέα Σμύρνη! Κατάστημα «Το παλουκάκι».
Γιώργος Γαβριηλίδης: Δεν το ξέρω.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Καθ΄ όσον δε συχνάζουν φιόγκοι... Μαδάμ! [Της δίνει ένα χαρτί]
Κατερίνα Γιουλάκη: Τι ΄ν΄ αυτό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Η λυπημένη θλίψη...
Κατερίνα Γιουλάκη: Λογαριασμός;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Πώπω, μαδάμ, δουλεύεις με διπλό καρμπυρατέρ!
Κατερίνα Γιουλάκη: Δεκαοχτώ χιλιάδες δραχμές λογαριασμός; Καλά, ποιος υπογράφει;
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Διάβασε το ΄στερόγραφο...
Κατερίνα Γιουλάκη: Αντώνιος... Ο Αντώνης;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ουδέν αληθέστερον τούτου...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ήρθε στο μαγαζί σας και αγόρασε δεκαοχτώ χιλιάδων δραχμών πράγματα;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν αγόρασε... Ρήμαξε... Το κατάστημα πουλάει πενιές...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Πενιές; Τι είν΄ αυτό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Αναστενάρικες...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ε, δηλαδή τι έχετε; Κέντρο με μπουζούκια;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Είδες τι δυνατή που είναι στο σταυρόλεξο;
Κατερίνα Γιουλάκη: Κι ήρθε ο Αντώνης [στο κέντρο με τα μπουζούκια] κι έκανε δεκαοχτώ χιλιάδων λογαριασμό;
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Με την αψηλή...
Κατερίνα Γιουλάκη: Καλά, τι ήπιανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν ήπιανε...
Κατερίνα Γιουλάκη: Ε, τότε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ζύγισις, προσοχή, ανάπαυσις... Μπάινουνε τρεις. Το πρόσωπο που υπόγραψε, η τσιριμπίμ τσιριμπόμ κι ένας άλλος...
Κατερίνα Γιουλάκη: Κοντός;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Στην αρχή δεν ήτανε. Ύστερα τον κοντύνανε...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Λοιπόν;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ μη λες τίποτα. Μυρίζεις απίγανον... Λοιπόν, στην αρχή καλά τα παγαίνανε. Και δεν ξέρω πως, σηκώνεται η αψηλή και βαράει μια στράκα σ΄ έναν στη διπλανή παρέα. Και ποιον διάλεξε να βαρέσει; Το Λεωνίδα το Μολυβάτο... Άκου δηλαδή εκλογή!
Κατερίνα Γιουλάκη: Και δηλαδή αρπαχτήκανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ε, δηλαδή, τι θα κάνανε; Θα κανελώνανε το ρυζόγαλο;
Γιώργος Γαβριηλίδης: Α, μα αυτό είναι βάρβαρο!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ πάψε, θα σου ρίξω φλιτ!
Κατερίνα Γιουλάκη: Παρακάτω, παρακάτω...
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Δεν έχει παρακάτω. Έγινε το μαγαζί σα δρόμος που του περνάνε καλώδια!
Μαμά: Γι΄ αυτό είναι με τσιρότο ο Αντώνης. Και είπε πως χτύπησε στην πορτα!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Απάνω σε μπουνιές χτύπησε!
Γιώργος Γαβριηλίδης: Καλά. Δεν ήρθε η αστυνομία; [Στον καβγά στο κέντρο]
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Όχι. Καθαρίσανε μόνοι τους.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Καθαρίσανε;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ο ένας δηλαδή, ο λέλεκας πρόλαβε και τουμπάνιασε με την πρώτη. Ο υπογράφων όμως και η κυρά...
Γιώργος Γαβριηλίδης: Η τσιριμπίμ τσιριμπόμ...
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Φέρε τον έλεγχο να σου βάλω άριστα!... Έδωσε κάτι άγριες που τους έκανε αλόγατα. Πέντε, και σκονιάσανε!
Κατερίνα Γιουλάκη: Σκονιάσανε; Δηλαδή γίνανε σκόνη.
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εσύ θα πας μπροστά!... Είχανε και κάτι βερεσέδια αστυνομικής υφής, φάγανε και από την αψηλή και κάνανε τον ψόφιο.
Κατερίνα Γιουλάκη: Και μείνανε οι δικοί μας;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Στους τελικούς ναι. Και το χαρτί.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Ούρρα! Ούρρα! [Επιφώνημα θριάμβου]
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Να πας να κάνεις ανάλυση!
Κατερίνα Γιουλάκη: Δηλαδή τους κανόνισε μια χαρά η Ιταλίδα!
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Ε όχι και Ιταλίδα! Αφού τα μιλάει και μόρτικα! Ξέρεις πως με είπε; Γιαλαντζή ντερβίση!
Κατερίνα Γιουλάκη: Είσαι βέβαιος;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ε, καλά τώρα. Στο πεζοδρόμιο μεγαλώσαμε. Δεν είμαστε τέτοιοι. [Δείχνει το Γαβριηλίδη]
Γιώργος Γαβριηλίδης: Παρακαλώ κύριε! Είμαι ένας gentleman!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Ναι, το γράφει στον τελεφωνικό κατάλογο!
Κατερίνα Γιουλάκη: Καλά, είσαι βέβαιος ότι δεν είναι Ιταλίδα;
Αθηνόδωρος Προύσαλης [Μάγκικα]: Ε, καλά, ψέματα λέμε; Με το που μπουκάρησε μου
λέει: «Γουστάρω τραπέζι κεντρικό». Κι έπειτα λέει: «Τσάκω ένα μπουκάλι ουίσκι!». «Τι μάρκα;» Της κάνω. «Το Γιάννη που πορπατάει!» μου λεει.
Γιώργος Γαβριηλίδης: Johnie Walker!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Εγώ δεν ήρθα εδώ για φροντιστήριο! Ήρθα να πλερωθώ!
Κατερίνα Γιουλάκη: Λοιπόν;
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Λοιπον, «Δεν έχεις κανένα αλμυρό ρε μισόμαγκα;» μου κάνει. Ωραίες κουβέντες!
Κατερίνα Γιουλάκη: Μαμά ζαλίζομαι. Θα πέσω!
Αθηνόδωρος Προύσαλης: Που ΄σαι; Δε με ξοφλάς και να πέσεις μετά;

Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη
(Μια από τις πιο φοβερές σκηνές του Ελληνικού κινηματογράφου)


Γιώργος Κωσταντίνου: Δε μου λες; Εσείς [κομπιάζει] εδώ φτιάχνετε ένα που είναι, έτσι όλο σαντιγύ, που έχει από κάτω σοκολάτα... όχι, από πάνω σοκολάτα... και έχει πάλι το... και είναι όλο [κομπιάζει] μέσα σ΄ ένα γυάλινο μπωλ...
Σερβιτόρος: Ααα, προφιτερόλ κύριε!
Γιώργος Κωσταντίνου: Πώς το ΄πες;
Σερβιτόρος: Προφιτερόλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Φροφιτερόλ...
Σερβιτόρος: Όχι φροφιτερόλ, προφιτερόλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Τροφιτερόλ...
Σερβιτόρος: Όχι τροφιτερόλ, προφιτερόλ κύριε. Να σας το μάθω...
Γιώργος Κωσταντίνου: Όχι... Δε θέλω να το μάθω... Θέλω να το φάω! Σερβιτόρος: Μάλιστα κύριε. Ένα προφιτερόλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Και που΄ σαι... Δε μου λες; Αυτό το φροφ... πόσο κάνει;
Σερβιτόρος: Εφτά δραχμές κύριε.
Γιώργος Κωσταντίνου: Εφτά δραχμές; Γιατί εφτά δραχμές;
Σερβιτόρος: Ε, είναι βλέπετε γλυκό σπέσιαλ.
Γιώργος Κωσταντίνου: Α, είναι γλυκό σπέσιαλ. Δηλαδή τις [κομπιάζει] πάστες πόσο τις έχετε;
Σερβιτόρος: Τέσσερεις δραχμές κύριε.
Γιώργος Κωσταντίνου: Τέσσερεις δραχμές. Μάλιστα... Φέρε μου... ένα γλυκύ βραστό!
Σερβιτόρος: [Τσαντισμένα] Μάλιστα κύριε.
Γιώργος Κωσταντίνου: Ε, και που είσαι...;
Σερβιτόρος: Δύο!
Γιώργος Κωσταντίνου: Τι δύο;
Σερβιτόρος: Ο γλυκύ βραστός, κύριε! Δύο κάνει!

Χτυποκάρδια στο θρανίο
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση