[justin]

Νοέμβρης...

Αναδυόμενες, γκρίζες, ανήλιαγες εικόνες,
απ’ του Νοέμβρη τη ματιά την αλγεινή,
οδοιπορήματα σε άλλους παγετώνες,
στ’ απόβλητα ναυαγισμένη προσμονή.

Αλλοιώσιμο το άρμα της αγάπης,
αχνά αναπολήματα μοιραίων εθισμών,
ένα αγοραίο σ’ αγαπώ της αυταπάτης,
μέσα από τύμβους συλημένων στεναγμών.

Μερεμετίσματα ψυχρών συμβιβασμών,
για ένα χαμόγελο λιτό απελπισμένο,
με συνειδήσεις πληρωμένων χορηγών,
το σ’ αγαπώ μιας άλλης εποχής μεταλλαγμένο.

Ακροβατώντας στα μινόρε της αυγής,
με της ψυχής το κράμα ραγισμένο,
απ’ την ενάτη στο σκοτάδι της φυγής,
σ’ ένα φινάλε που το λένε πεπρωμένο.