Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #36  
Παλιά 08-03-09, 22:37
Deltatango Ο χρήστης Deltatango δεν είναι συνδεδεμένος
Banned
 

Τελευταία φορά Online: 10-05-09 08:18
Φύλο: Άντρας
Οι Παραινέσεις του Ipuwer

Αρχική Δημοσίευση από Xenios Εμφάνιση μηνυμάτων
Μην το διανοηθείς να μου αναφέρεις για Ipuwer στο ιστορικό, θα πάει αμέσως στο noname club.
Ελπίζω να το αφήσεις εδώ. Η ιστορία έχει άμεση σχέση με τους θεούς.

Το χειρόγραφο που περιέχει το κείμενο είναι της 18ης ή 20ης Δυναστείας (~1570-1100) αλλά το έργο θεωρείται ότι είναι της 12ης Δυναστείας (~2000-1800). Μπορούμε δηλαδή να θεωρούμε ότι το πρωτότυπο γράφτηκε περίπου1500 χρόνια πριν από την εποχή του Πλάτωνα και πιθανώς και του Ομήρου, με την ηλικία της πρώτης καταγραφής άγνωστη!

Μερικοί θεωρούν ότι το κείμενο περιγράφει την διάλυση της κεντρικής διοίκησης κατά το τέλος του Παλαιού Βασιλείου και άλλοι θεωρούν ότι τα περιγραφόμενα είναι ιστορικώς αδύνατα. Το έργο έχει επίσης χαρακτηριστεί ως ‘Προφητικό’ με την Βιβλική έννοια διότι συνήθως αυτός είναι ο χαρακτηρισμός που δίνεται σε περιγραφές καταστροφών του παρελθόντος των οποίων η ανάμνηση έχει χαθεί.

Σύμφωνα με την Miriam Lichtheim: Εν κατακλείδι, η ιστορία του Ipuwer όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με την ήδη απόμακρη Πρώτη Μεταβατική Περίοδο αλλά δεν αναφέρεται και σε κανένα άλλο ιστορικό συμβάν. Είναι το τελευταίο, πληρέστερο, και το πλέον υπερβολικό και ως εκ’ τούτου αποτυχημένο, σύγγραμμα με θέμα «Τάξη ή Χάος»

Ο Ipuwer, παρουσιάζει χάος σε μια χώρα κατεστραμμένη, «Αίμα παντού, οι νεκροί δε λείπουνε», «Ιδού, μικροί και μεγάλοι λένε: Μακάρι να είχα πεθάνει», «Ιδού το ποτάμι έγινε αίμα».
Είναι όμως ξεκάθαρο ότι δεν πρόκειται για δεινά που προκάλεσε ένας πόλεμος με αλλοεθνείς διότι αυτοί που υποφέρουν είναι μόνο οι αριστοκράτες, οι πατρίκιοι δηλαδή, και όσοι καλοπερνούσαν στο παρελθόν. Οι κατώτεροι έχουν γίνει ανώτεροι: «Οι κυρίες υποφέρουν σαν υπηρέτριες», «Ιδού οι φτωχοί έγιναν πλούσιοι». «Κοιτάτε τώρα, έχει συμβεί κάτι το οποίο ποτέ δεν συνέβη για πολύ καιρό, τον βασιλιά τον έχουν απαγάγει οι φτωχοί».

O Ipuwer καταλήγει να κατηγορήσει για την κατάσταση αυτή τον υπεύθυνο ο οποίος, κατά τον J.A.Wilson είναι κάποιος Φαραώ της 6ης Δυναστείας, παρά το γεγονός ότι κανένας Φαραώ δεν αναφέρεται στο κείμενο ενώ αντιθέτως γίνεται ευθεία αναφορά στον θεό.

Ιδού, οι φτωχοί έγιναν πλούσιοι..
Ο Ληστής κατέχει πλούτη, [ο αριστοκράτης] είναι ένας κλέφτης.
Οι σοβαροί άνθρωποι βαδίζουν ντυμένοι πένθιμα (με μπλε ρούχα) λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα . . . .

Το παιδί της κυρίας του, έγινε γιος της υπηρέτριάς του


Η κυρία του, δηλαδή, έγινε υπηρέτριά του.

Οι αριστοκράτισσες περιπλανιόνται στη χώρα,
Οι κυρίες λένε, “Θέλουμε να φάμε!”
Ιδού, . . . . . . . αριστοκράτισσες,
Τα σώματά τους υποφέρουν τυλιγμένα με κουρέλια.

… Κοιτάξτε, η χώρα στερήθηκε το βασιλιά της,
από μερικούς που αγνοούν τα έθιμα.

Να, οι Κριτές της χώρας, από την χώρα εκδιώχτηκαν.
<οι ευγενείς> πετάχτηκαν έξω από τα βασιλικά μέγαρα.


Τα περίεργα και αξιοσημείωτα αρχίζουν με την αναφορά στους θεούς (Khnum είναι ο θεός ο οποίος πλάθει ανθρώπους στον τροχό του αγγειοπλάστη)

Ιδού, οι γυναίκες είναι στείρες, καμιά δεν συλλαμβάνει.
Ο Khnum δεν δημιουργεί (θνητούς) εξ’ αιτίας της κατάστασης της χώρας.


Με τον όρο “θνητοί” εννοούνται οι δούλοι διότι ο γράφων δεν θεωρεί τον εαυτό του αθάνατο. Εξάλλου, γίνεται κάποιος διαχωρισμός μεταξύ ανθρώπων, όπως θα διαπιστώσετε στην συνέχεια.
Η κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει τη λειτουργία των εκτροφείων αφού το σύστημα κατέρρευσε και οι σκλάβες ελευθερώθηκαν. Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι και στον Ησίοδο, σε μια περιγραφή μεγάλης συμφοράς που έστειλαν οι θεοί σε μια πόλη, οι γυναίκες αναφέρονται ότι σταμάτησαν να γεννούν (ουδέ γυναίκες τίκτουσιν. Έργα και Ημέρες, στίχος 244).

Συμπεραίνεται από το κείμενο ότι οι επαναστατημένοι και οι εκδιωχθέντες δεν ανήκουν στην ίδια φυλή. Στις μεταφράσεις γίνεται αισθητή μια διάκριση μεταξύ people οι οποίοι είναι οι αριστοκράτες και men που είναι οι εξαθλιωμένοι οι οποίοι επαναστάτησαν. Ο Ipuwer εύχεται τα εξής:

Αν τουλάχιστον αυτό ήταν το τέλος των ανθρώπων,(men)
Όχι άλλες συλλήψεις, όχι γεννήσεις!


Δεν συγκαταλέγει τον εαυτό του στην φυλή των ανθρώπων (men) για την οποία εύχεται να εξαφανισθεί. Εκείνος ανήκει στους people γι αυτό και αλλού παραπονείται ότι: Ιδού, οι άνθρωποι (people) μειώθηκαν. Δεν υπάρχουν άνθρωποι (people) πουθενά.

Σας θυμίζω ότι στην αναφορά τους οι κατάσκοποι του Μωυσή έδωσαν μια δυσάρεστη αναφορά, προς τα τέκνα του Ισραήλ, για το μέρος το οποίο κατασκόπευσαν λέγοντας: Η Γη την οποία πήγαμε να κατασκοπεύσουμε είναι γη που κατέφαγε τους κατοίκους της και όσους είδαμε εκεί είναι άνδρες υπερμεγέθεις,…

Αναφέρουν άνδρες υπερμεγέθεις οι οποίοι όμως δεν θεωρούνται άνθρωποι αφού η γη είναι γη που κατέφαγε τους κατοίκους της. Γίνεται δηλαδή η ίδια διάκριση. Στην Χαναάν δεν υπήρχαν people μόνο men που δεν θεωρούνταν άνθρωποι.

Αλλά μια και οι γεννήσεις χρειάζονται, η θλίψη ήρθε και η δυστυχία έχει απλωθεί παντού.
(But since giving birth is desired, grief has come and misery is everywhere.)

Δεν πρόκειται για αφορισμό κατά του υπερπληθυσμού, πιο κάτω θα γνωρίσετε την συνέχεια του αποσπάσματος.

Φτάνουμε τώρα στον υπαίτιο της συμφοράς τον οποίο ο Ipuwer δεν διστάζει να κατονομάσει:

Ιδού, ο μέγας λιμός και τα δεινά,
Οι υπηρέτες υπηρετούνται -----
------------ θρήνοι,
Ιδού, οι οξύθυμοι λένε:
“ Εάν ήξερα που είναι ο θεός, θα τον τακτοποιούσα.”

Ορίστε, γιατί να επιμένει να δημιουργεί <ανθρώπους> όταν ο συνεσταλμένος δεν ξεχωρίζει από τον βίαιο;


Το σχόλιο της Miriam Lichtheim σχετικά με την αναφορά στον θεό σαν υπαίτιο της όλης κατάστασης είναι το εξής:

Το τμήμα αυτό έχει ενδιαφέρον διότι αποτελεί κριτική κατά του Θεού-Ήλιου, του δημιουργού των θεών και των ανθρώπων, ο οποίος επιπλήττεται επειδή παθητικά επιτρέπει στους ανθρώπους να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, χωρίς να επεμβαίνει.

Η συνέχεια του κειμένου δεν στηρίζει την άποψή της:

Εάν έφερνε δροσιά πάνω στον καύσωνα, θα έλεγαν:“Είναι ο ποιμένας όλων. Δεν υπάρχει κακία στην καρδιά του. Τα κοπάδια του είναι λίγα, αλλά όλη την ημέρα την περνάει βοσκώντας τα.”
Φωτιά έχουν στην καρδιά τους! (όσοι κατηγορούν ως υπαίτιο τον θεό)
Αν είχε μόνο αντιληφθεί τον χαρακτήρα τους με την πρώτη γενιά.! Τότε θα είχε χτυπήσει το κακό, θα είχε απλώσει το χέρι του ενάντια σ’ αυτό, θα είχε καταστρέψει το σπόρο τους και τους απογόνους τους!


Ο Θεός δεν επιπλήττεται επειδή επιτρέπει την διαμάχη, αλλά επειδή δεν κατέστρεψε τον σπόρο και τους απογόνους των ανθρώπων.

Επαναλαμβάνεται τώρα η παραπάνω μιάμιση γραμμή με την συνέχειά της:

Αλλά μια και οι γεννήσεις χρειάζονται, η θλίψη ήρθε και η δυστυχία έχει απλωθεί παντού. Έτσι είναι και δεν πρόκειται να αλλάξει όσο αυτοί οι θεοί θα βρίσκονται ανάμεσά τους.
ΤΟΝ ΣΠΟΡΟ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΘΝΗΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, δεν βρίσκεται στον δρόμο. Οι τσακωμοί άρχισαν, και ο τιμωρός του εγκλήματος είναι εκείνος που το διαπράττει ! Δεν υπάρχει οδηγός πια.
Που είναι εκείνος σήμερα; Κοιμάται; Άφαντη η δύναμή του.


Η αφήγηση αυτή δεν είναι δυνατόν να τοποθετείται στην εποχή των Φαραωνικών Δυναστειών την στιγμή που εμπλέκονται Κριτές, συλλήψεις και κυήσεις που διακόπηκαν λόγω φυγής των αρχόντων, καθώς και θνητές που διαθέτουν τον σπόρο για την παραγωγή των δούλων που μισεί ο Ipuwer επειδή εξεγέρθηκαν. Τα θέματα αυτά είναι γνωστά από την παγκόσμια μυθολογία.

Είναι φανερό ότι ο Ipuwer περιγράφει την κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά την επιτυχή εξέγερση κατά της φυλής των θεών.
Το γεγονός ωστόσο, ότι ο Ipuwer κατατάσσει τον εαυτό του στην φυλή των θεών με τον θεό όμως να παρουσιάζεται ήδη ημιεξαϋλωμένος, σημαίνει ότι περιγράφει μια εξέγερση κατά των διαδόχων των θεών, των περίφημων αγγελιοφόρων, οι οποίοι διατήρησαν απαράλλακτο το σύστημα των θεών. Εκτροφεία, Κρίση, κτλ.

Τώρα γίνεται εύκολα κατανοητό πιστεύω γιατί κανένας εξειδικευμένος επιστήμονας δεν θα τολμούσε να δημοσιεύσει μια σχετική θεωρία. Όταν τελικά δημοσιευτεί και γίνει αποδεκτή, θα απορούμε γιατί κάτι τόσο απλό δεν αποκαλύφτηκε νωρίτερα.
Απάντηση με παράθεση