ΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
11/2/2014
Έχω φίλε εγγονό, δώρο του Θεού καλό
κι έχει μάτια καθαρά που βρωμιά δεν τ’ ακουμπά
και με κοίταγε το βράδυ στο νανούρισμα αυτό
σαν να έψαχνε να βρει ‘κει το θαύμα το σωστό.
Μέσα πόνεσα πολύ για το αύριο που θα βρει
και το σκότος μερικών θα τον ρίξουν στο σκοτάδι
θέλω να του τραγουδήσω, θέλω να ‘χει ζεστασιά
μα τα κρύα του χειμώνα τα στερούν όλα αυτά.
Κι ένα δάκρυ αχ, κυλάει εις το πρόσωπο αυτό
και τα μάτια του μωρού, αχ, το γράψανε κι αυτό
τώρα κάθομαι και λέω, μόνος ‘κει εις τη γωνιά
πώς εγώ θα πρέπει ν’ ανοίξω τα δικά του τα φτερά;
Όταν ο γονιός κι η μάνα γύρω ψάχνουν για δουλειά
ένας γέρος πώς θα ζήσει όταν η σύνταξη πετά;
ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Στιχουργός
Βρεττός Βόρης
|