Στον τόπο που μεγάλωσα
λατρεύω κάθε τι
και ό,τι βλέπω τ' αγαπώ
δεν ξέρω το γιατί
κι αν κάπου κάπου τη χαρά
η λύπη μου 'χει πάρει
αμέσως όλα τα ξεχνώ
σαν δω ψηλά στον ουρανό
να λάμπει το φεγγάρι
Της Αθήνας το φεγγάρι
έχει τη δική του χάρη
όλο λάμψη και φως γελαστό
ίσως έτσι το βλέπω εγώ
Της Αθήνας το φεγγάρι
την καρδιά μου έχει πάρει
όταν βγαίνει μου δίνει φτερά
και με πάει απ' αυτό πιο ψηλά
Γιάννης Βογιατζής
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της...
|