Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #3  
Παλιά 13-09-14, 10:39
Το avatar του χρήστη Xenios
Xenios Ο χρήστης Xenios δεν είναι συνδεδεμένος
Administrator
 

Τελευταία φορά Online: 12-11-16 11:12
Φύλο: Άντρας
Η μάχη του λόφου Καστά…

Μέσα στη γενική μιζέρια που ζούμε από κάθε άποψη, οικονομική, πολιτική, κλπ, η μόνη αχτίδα φωτός, έστω και δια αντανακλάσεως, είναι όλα αυτά που γίνονται στην Αμφίπολη.

Που όσο γκαγκάν και αγράμματος κι αν είναι κάποιος, όσο μισέλληνας, ή όσο «προοδευτικός», δεν μπορεί παρά να εκτιμήσει το μέγεθος της ανακάλυψης.
Να συγκινηθεί, αν μη τι άλλο, από τα ευρήματα που ήταν καταχωνιασμένα εκεί, μέσα στο σκοτάδι, ακίνητα και σιωπηλά, την ώρα που έξω από τον τύμβο, η περιοχή, η γεωγραφία, η Ελλάδα, και όλος ο κόσμος άλλαζε!

Σκεφτείτε μόνο τι ήταν ο κόσμος και τι ήταν ο άνθρωπος όταν σφραγίστηκε ο τάφος, και τι είναι σήμερα που τον ανοίγουμε.
Πολύ απλά, τότε κυκλοφορούσαμε με βοϊδάμαξες και γαϊδουράκια, και σήμερα έχουμε πάει στο διάστημα.
Με όλα τα ενδιάμεσα που μεσολάβησαν επί 2.300 χρόνια!
Και οι Καρυάτιδες εκεί… μόνες στο σκοτάδι.
Χώρια του τι άλλο αναμένεται να βρεθεί…
Και αντί κάποιοι να χαίρονται, απλά δυσανασχετούν, μεταδίδοντας γκρίνια και μιζέρια στο περιβάλλον τους. Με πάρα πολλούς να εύχονται να είναι συλημένος ο τάφος!
Γιατί; Ούτε οι ίδιοι δεν ξέρουν.
Απλά αντιδρούν, διότι στο φτωχό τους μυαλό έχουν ταυτίσει την «αριστερότητα» με την μεμψιμοιρία και την οπισθοδρόμηση.
Άλλη εξήγηση δεν έχω…
Σαν τον Γκλέτσο ένα πράγμα, που μέσα στο «κομμουνιστικό» του μένος, τα βάζει με κάποια εδάφια (ή χωρία, ούτε ξέρω, αφού κάθε άλλο παρά θρησκευόμενος είμαι) που γράφτηκαν πριν από 2.000 χρόνια, κρίνοντάς τα με βάση τις σημερινές ιδεοληψίες του.
Με βάση τη δική του ημιμάθεια.
Λες και οι άγιοι πατέρες που έγραψαν για «τοις βασιλεύσι» κάποτε, είχαν κατά νου τον νεοέλληνα όψιμο επαναστάτη και δήμαρχο της καρδιάς μας, που θα προκύψει στην πορεία… αιώνες μετά.
Στη Στυλίδα!
Τέλος πάντων.
Έτσι και στο ζήτημα της Αμφίπολης, και τι δεν ακούμε;
Μέχρι που κάποιος πρότεινε, ότι αν είναι να χαλαστούμε τόσο πολύ βρε αδερφέ, ας δεσμευτεί ο Αλέξης, ότι αν ποτέ γίνει πρωθυπουργός, θα ξαναθάψει ότι βρέθηκε, μπας και ησυχάσουμε και μεις και ο Σύριζας…
Εδώ τόσα και τόσα υπόσχεται…
Από τον αφοπλισμό της αστυνομίας, μέχρι την διάλυση(!) του ΝΑΤΟ.
Στη Μεσολακκιά θα κολλήσει;
Και επειδή η μιζέρια είναι μεταδοτική, εκτός από τους παρλαπίπες δημοσιογράφους που όντας στην απ’ έξω, τα βάζουν με όποιον βρουν εύκαιρο, π.χ. την Παναγιωταρέα, ή ακόμη και τον ίδιο τον Σαμαρά (που αν μη τι άλλο τήρησε αξιοπρεπέστατη στάση), στον χορό της διαβολής μπήκαν μέχρι και τα μέλη του Συλλόγου Εκτάκτων Αρχαιολόγων (ή κάπως έτσι), που και αυτοί έχουν άποψη, και μάλιστα επιστημονική, βλέποντας τις … φωτογραφίες εκ του μακρόθεν!
Μιλάμε για το θέατρο του παραλόγου.
Για μια ακόμη μάχη μεταξύ της ελπίδας και της μαυρίλας.
Με πεδίο της τον λόφο Καστά.
Και όπλα το διαδίκτυο και τα ΜΜΕ, και πυρομαχικά τις όποιες κοτσάνες μπορεί να εκστομίσει κάποιος.
Μέχρι και φωτοσοπαρισμένη φωτογραφία σέλφι της Παναγιωταρέα με μια Καρυάτιδα είδαμε, με διάφορους ανόητους να στηλιτεύουν το γεγονός, μη δυνάμενοι να κατανοήσουν ότι πρόκειται περί πλάκας.
Και όλοι αυτοί ψηφίζουν… δεν θα κουραστώ ποτέ να το λέω.
Είναι όλοι αυτοί που λατρεύουν τη Ραχήλ διότι είναι η μόνη που τα λέει, ή θαυμάζουν το Ρενάκι, με το μπεγλέρι της και το συρραμμένο χαμόγελο, διότι είναι «αντράκι», και από πάνω είναι και άφθαρτη!!!!!
Για τέτοιους εγκέφαλους μιλάμε.
Λοιπόν, για να συνοψίζουμε, μια ανασκαφή τέτοιου μεγέθους, είναι από αυτές που φτιάχνουν καριέρες. Make or break…
Τόσο αρχαιολογικές όσο και δημοσιογραφικές.
Παράλληλα, τονώνουν το ηθικό ενός ολόκληρου λαού, εν μέσω γενική μαυρίλας.
Χώρια όλα τα υπόλοιπα συμπαρομαρτούντα και παρεπόμενα, που είναι πάρα μα πάρα πολλά.
Οπότε είναι λογικό να έχουν βγει τα μαχαίρια.
Προσωπικά δεν εκπλήσσομαι, τουναντίον το περίμενα.
Οι πράκτορες του χάους καραδοκούν.
Αυτή είναι η δουλειά τους. Λύκοι στην αναμπουμπούλα…
Απλά είναι πολύ ενδιαφέρον να είσαι απ’ έξω, και να παρακολουθείς αποστασιοποιημένος αυτή την σύγχρονη έκφραση της διαχρονικής ελληνικής φαγωμάρας.
Να βλέπεις δηλαδή την μάχη της ελπίδας, της προόδου, της αισιοδοξίας… εναντίον της γκρίνιας, της κομματικής ιδιοτέλειας, και της μεμψιμοιρίας.
Με φόντο της μια ανακάλυψη που θα έπρεπε να μας ενώνει.
Και όμως…

Πηγή
__________________
όταν γράφεται η ιστορία της ζωής σου,
μην αφήνεις κανέναν να κρατάει την πένα
Απάντηση με παράθεση