[Xenios]

Το 1999 σίγησε η μεγάλη φωνή της Πορτογαλίδας τραγουδίστριας των Φάντο, Αμάλια Ροντρίγκεζ.

Τα φάντο, που στην πορτογαλική γλώσσα σημαίνει μοίρα ή πεπρωμένο, είναι λαϊκά τραγούδια της Πορτογαλίας που πρωτοεμφανίζονται κατά τη δεκαετία του 1820, με σίγουρα παλαιότερες ρίζες, και εκτελούνται με τη συνοδεία νυκτών εγχόρδων. Θα γίνουν μία από τις πιο διαδεδομένες αστικές μουσικές του 20ού αιώνα, μαζί με το αργεντίνικο τάνγκο, τα μπλουζ, τα ρεμπέτικα, το φλαμένγκο, και άλλα μουσικά είδη, που τα περισσότερα στην κυριολεξία λατρεύτηκαν, αλλά και κυνηγήθηκαν.

Από τη μουσική τους αναδύεται θλίψη, πόνος και καημός, το ίδιο και από τους στίχους του, που έχουν κύριο θέμα τη θάλασσα και τη ζωή των φτωχών.



Το τραγούδι λέει:

Το φάντο γεννήθηκε μια μέρα,
Που απλώθηκε ο αέρας, μόλις έγιναν ένα
οι ουρανοί και οι θάλασσες.
Στη ρότα ενός πλεούμενου.
Μέσα στο στήθος ενός ναύτη
όταν θλιμμένος τραγούδησε.

Ω, τι απέραντη ομορφιά,
Η γη μου, ο λόφος μου, η κοιλάδα μου
των χρυσών φύλλων,
των λουλουδιών και των φρούτων.
Βλέπεις αγρούς από την Ισπανία;
Άμμο από την Πορτογαλία;
Εικόνες που θολώνουν από δάκρυα...