Θέμα: υψος
Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #18  
Παλιά 08-09-09, 20:50
Το avatar του χρήστη purple anemone
purple anemone Ο χρήστης purple anemone δεν είναι συνδεδεμένος
Οργανωτής Club
 

Φύλο: Γυναίκα
Η διαθεσή μου τώρα:
Αρχική Δημοσίευση από nikik Εμφάνιση μηνυμάτων
Αλήθεια είναι, αλλά ποτέ δεν εκτιμάμε κάτι παρά μόνο όταν το χάσουμε. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου (είμαστε περίεργα όντα).
Ναι... όντως... σε κάνει ν' αναρωτιέσαι...

Ξέρεις, έχω δυο κόρες. Η μία γεννήθηκε με ύψος αγοριού λίγες μέρες αφού μπήκε στο μήνα της, και στην πορεία ανάπτυξης έβγαινε έξω από το διάγραμμα ύψους. Σήμερα είναι μια φυσιολογικά ψηλή κοπέλα, ίσως ψηλώσει λίγο ακόμη, πάντως εγώ την καμαρώνω και τη θεωρώ πανέμορφη. Το ίδιο πανέμορφη κι αξιόλογη θεωρώ και τη δεύτερη κόρη μου που γεννήθηκε 8μηνίτικη, μινιατουρίτσα, και συνεχίζει να είναι σε ένα αρκετά μέτριο ύψος κατά το μέσο όρο.
Η μια παραπονιέται ότι τη λένε ψηλή, η άλλη παραπονιέται ότι τη λένε κοντούλα, και τις δυο τις προτρέπω - και νομίζω ότι κάτι καταφέρνω - να είναι χαρούμενες με αυτό που έχουν και να το απολαμβάνουν.

Γιατί;...
Γιατί δε θα ξεχάσω πραγματικά ένα γεγονός...

Όταν η πρώτη ήταν μωράκι, και γύρω γινόταν ακόμη πανικός από τα παππουδοπεθερικά και άλλα κακοποιά στοιχεία για το αγόρι ή κορίτσι - ενώ εμείς ως γονείς είμασταν πλήρως ευτυχείς με το πλασματάκι που είχαμε κοντά μας - έτυχε κάποια στιγμή, απλώς να συζητάμε έτσι αφηρημένα για το ύψος της... Εκείνη όμως την ώρα ταυτόχρονα βλέπαμε τον σεξολόγο (μα σπάω το κεφάλι μου δε θυμάμαι το όνομα... - ου γαρ έρχεται μόνο) στην κρατική τότε τηλεόραση όταν ακόμη είχε μια σοβαρότατη και πολύ αξιόλογη εκπομπή.

Και εκείνη τη δεδομένη στιγμή πήρε μια γιαγιά τηλέφωνο κι ανέφερε τον πόνο της... Η κόρη της - ή νύφη της - είχε γεννήσει ένα κοριτσάκι χωρίς κόκκαλο στην κνήμη!!!...

Δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης, έτσι δεν είναι;
__________________
Δε χάνεται η ελπίδα τελευταία... Τελευταία χάνεται η ψυχή όταν χάσει την ελπίδα της...
Απάντηση με παράθεση