Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #86  
Παλιά 21-04-14, 22:30
Το avatar του χρήστη seismic
seismic Ο χρήστης seismic δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 01-03-20 21:08
Αν έχουμε ένα έλκηθρο και το τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτό θα ολισθήσει πάνω στην άμμο χωρίς πρόβλημα.
Αν έχουμε μία κασέλα και την τραβήξουμε με ένα σχοινί πάνω στην άμμο, αυτή όσο την τραβάμε, τόσο θα χώνεται μέσα στην άμμο, μέχρι να ανατραπεί.
Αυτή η διαφορά αντίδρασης αυτών των δύο αντικειμένων, έγκειται στο σχήμα τους.
Το έλκηθρο λόγο του ότι είναι μπροστά στρογγυλό, υπερνικά τα εμπόδια και μπορεί να ολισθαίνει πάνω στην άμμο.
Η γωνία όμως της κασέλας χώνεται μέσα στην άμμο, και αυτή η αντίδραση της άμμου μετατρέπει την οριζόντια κίνηση της κασέλας σταδιακά σε αυξανόμενη ροπή αδράνειας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις οικοδομές στις οποίες μάλιστα έχουμε φροντίσει να κατασκευάσουμε αυτό το ανάχωμα μόνοι μας, το οποίο ανάχωμα είναι η βάση.
Το συμπέρασμα από τα προαναφερθέντα είναι ότι, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε γωνιακή ταχύτητα πάνω στο κτήριο, την λεγόμενη ροπή αδράνειας.
Όσο μεγαλύτερη είναι η ροπή αδράνειας του κτηρίου, τόσο μεγαλύτερη είναι και η αντίδραση του κτηρίου στην περιστροφή.

Βασικά το κτήριο στον σεισμό μετατρέπεται σε έναν κύλινδρο που περιστρέφεται γύρο από δύο σημεία, πότε από την μία, και πότε από την άλλη μεριά. ( γύρω από δύο κέντρα περιστροφής τα οποία βρίσκονται στην κάθε άκρη των εξωτερικών πλευρών του κτηρίου, κοντά στις βάσεις. )
Όμως το κτήριο δεν είναι κύλινδρος διότι δεν είναι ούτε συμπαγή, ούτε έχει κυλινδρικό σχήμα.
Βασικά αυτό που ονομάζουμε ταλάντωση, του φέροντα δεν είναι τίποτε άλλο από μία γωνιακή ταχύτητα ενός άξονα ( κολόνα ) ο οποίος σέρνει βαρίδια ( πλάκες δικοί )κατά το μήκος του, εναλλάξ.
Ακόμα ...περιστροφή σημαίνει άνοδος του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής.
Άνοδο του δώματος από την μία πλευρά της οικοδομής, σημαίνει ότι οι κολόνες που είναι από την μεριά της ανόδου, χάνουν την επαφή τους με το έδαφος.
Αφού χάνουν την επαφή τους με το έδαφος, αυτό σημαίνει αυτόματη απενεργοποίηση της αντίδρασης του εδάφους προς τις κολόνες η οποία είναι αναγκαία για την ισορροπία της οικοδομής.
Αφού τα φορτία της οικοδομής είναι στον αέρα, κατευθύνονται προς την Γη που τα έλκει από την μεριά που δεν ισορροπούν.
Αυτά τα φορτία, αν αδυνατούν να τα παραλάβουν οι κόμβοι των κολονών που ισορροπούν, με το έδαφος, τότε σπάνε.
Οι κόμβοι σε αυτή την φάση καταπονούνται από στρέψεις ( στροφές, ροπές )
Αν αυτές οι στρέψεις είναι μέσα στο ελαστικό φάσμα κολόνας και δοκού, τότε η ενέργεια αποθηκεύεται και επανακυκλοφορεί προς την αντίθετη κατεύθυνση στο τέλος κάθε κύκλου.
Αν οι μετακινήσεις είναι μεγάλες και γρήγορες, μεγαλύτερες του ελαστικού φάσματος επέρχεται αστοχία.
Από αυτά που προανέφερα, καταλαβαίνουμε χωρίς πειράματα ότι η αστοχία στις κατασκευές συντελείτε από τον συνδυασμό δύο βασικών φορτίσεων πάνω στον κόμβο, οι οποίες δημιουργούν μία στροφή στον κόμβο
α) Την γωνιακή ροπή του κτηρίου προερχόμενη από την αδράνεια ( ροπή αδράνειας )
β) Τα στατικά του φορτία, τα οποία ενεργοποιεί η γωνιακή ροπή

Σήμερα σχεδιάζουν έτσι ώστε να αποθηκεύουν αυτές τις μετατοπίσεις φόρτισης μέσα στο ελαστικό φάσμα της κολόνας και της δοκού, και αν οι μετατοπίσεις περάσουν αυτό το ελαστικό φάσμα επέρχεται αστοχία η οποία περνά στην πλαστική περιοχή όπου δημιουργεί μετατοπίσεις μη αναστρέψιμες.
Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πέσει η κατασκευή.
Οι μηχανικοί έχουν φροντίσει αυτή η αστοχία να γίνει στην δοκό, και όχι στο υποστύλωμα, το οποίον αν αστοχήσει πρώτο, θα υπάρξει κατάρρευση της κατασκευής.
Ακόμα τα πολλά πικνά τσέρκια, τόσο στα υποστυλώματα όσο και στις δοκούς, εκτός των άλλων, δημιουργούν κλωβούς, οι οποίοι δεν αφήνουν τα σπασμένα κομμάτια σκυροδέματος να βγουν από έξω από την περίσφιξη.
Αυτό προσδίδει πλαστιμότητα στα στοιχεία, και εκτόνωση των φορτίσεων.
Βασικά πέρα από το ελαστικό φάσμα, επέρχεται αστοχία έτσι σχεδιασμένη, ώστε να μην καταρρεύσει η οικοδομή.
Φυσικά αν οι αστοχίες είναι πολλές, και είναι και λοξής / μορφής, τότε η κατασκευή θέλει κατεδάφιση.
Αυτός είναι ο σχεδιασμός σήμερα....
Θα συνεχίσω και να σας πω την δική μου μέθοδο.
Η μέθοδός μου για να αποδώσει τα μέγιστα κάνει ακριβώς τα αντίθετα από ότι κάνει ο σημερινός αντισεισμικός σχεδιασμός.
Δεν προσπαθεί να βελτιώσει την δική σας μέθοδο, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο.

Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που η επιστήμη προσπαθεί να σταματήσει την μέθοδό μου, και μέχρι τώρα το έχει κατορθώσει καλύτερα από ότι τα έχει καταφέρει με τον σεισμό.
1) Εσείς θέλετε ελαστικούς σκελετούς, εγώ θέλω άκαμπτους.
2) Εσείς θέλετε ο οπλισμός των κάθετων στοιχείων να συνεργάζεται με το σκυρόδεμα μέσο της συνάφειας, εγώ θέλω ο οπλισμός να είναι προτεταμένος, μεταξύ δώματος και εδάφους θεμελίωσης.
3) Εσείς θέλετε να ακουμπάτε την οικοδομή πάνω στο έδαφος ( νομίζοντας ότι την πακτώνεται κατ αυτόν τον τρόπο μέσα στην εκσκαφή της βάσης και των υπογείων, ενώ δεν συμβαίνει αυτό ) εγώ εφαρμόζω μία εξωτερική αντίδραση στο δώμα, προερχόμενη από το έδαφος.
Ουσιώδεις διαφορές, τις οποίες πρέπει να εξετάσουμε μία μία ξεχωριστά, αναδικνύωντας τα υπέρ και τα κατά.
Συνεχίζετε... Προς το παρόν...χρόνια πολλά και δημιουργικά.
Απάντηση με παράθεση