Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #14  
Παλιά 13-08-18, 23:36
Το avatar του χρήστη Moai
Moai Ο χρήστης Moai δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 11-06-23 21:17
Αρχική Δημοσίευση από befaios Εμφάνιση μηνυμάτων
Φίλε Moai ακόμα και σε αυτό το βίντεο (που το έχω ξανακούσει), την προφορά την βρίσκω άσχημη και αποκρουστική.
Αυτό που είπα ήταν ότι πολλοί απλοί ξένοι πολίτες βρίσκουν την προφορά αυτή άσχημη και χωρίς μελωδία.
Τι σημασία έχει ποιοί είναι; Απλά ΔΕΝ επαληθεύουν τις αρχαίες επισημάνσεις για ευχάριστο άκουσμα.
Σε μένα μοιάζει χειρότερα από την φιλανδική.
Για να είμαι ειλικρινής δεν μπορώ να παρακολουθησω το συγκεκριμένο θέμα καθότι δεν ξέρω πώς καταλάβαιναν οι αρχαίοι το 'εύηχο' και 'μελωδικό', ούτε εσύ ξέρω πώς το αντιλαμβάνεσαι. Έπειτα, το θέμα της μελωδίας αφορά τη μετρική, που δεν ξέρω κατα πόσο πιστά προσπαθούν να ανασυνθέσουν αυτοί που κάνουν τις απαγγελίες. Και τέλος, η 'μελωδία' και η μετρική είναι άλλο θέμα με την προφορά των συμφώνων..
Καταρχήν αν εξαιρέσουμε κάποιες λέξεις, γενικά είναι αδύνατον καταλάβεις τι λέει.
Υπάρχει έντονη η έννοια της ασυναρτησίας.
Και είναι πολύ λογικό να μη καταλαβαινουμε κάποιες λέξεις, αφού ακριβώς αυτό συζητάμε: οτι η 'ίδια' λέξη προφερόταν διαφορετικά τότε και τώρα.

τα παραδείγματα σου, φαίνονται πειστικά εκτός από το ότι ισχυρίζεσαι ότι υπήρχε ήχος w και μετά έγινε b και μετά ξαναέγινε κάτι κοντά στο w.
Πότε πρόλαβε το w μέσα σε 300 χρόνια να αλλάξει από την Μυκηναϊκή εποχή και στην Ομηρική να γίνει b και μετά να γίνει πάλι κοντά στο w.
Δεν γίνονται αυτά, αυτό δεν το βρίσκω λογικό.
Κατ'αρχάς αν δεν κάνω κάνω λαθος, η χρονική απόσταση πρέπει να ήταν 500 χρόνια.

Έπειτα, και βέβαια γίνονται αυτά. Ένας ήχος αλλάζει σε έναν κοντινό του, και μπορεί να αλλάξει πάλι σε ένα κοντινό του, γιατί οχι, στον προηγουμενο. Στατιστικά πιθανό.

Ας πάρουμε παράδειγμα τα Ισπανικά: η λατινική λέξη aviola γίνεται στα μεσαιωνικά Ισπανικά abuela με ενίσχυση v σε b. Έλα όμως που μεταξύ φωνηέντων τα b,d,g απαλύνονται (όπως έγινε στα Ελληνικά), οπότε στα σύγχρονα Ισπανικά η λέξη προφέρεται /avuela/. Έχουμε λοιπον ένα κύκλο v > b > v και μάλιστα σε περίπου 500 χρόνια!

Τώρα το ότι οι ιωτακιστικές ανορθογραφίες απαντούν σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο και η Γρ ΄Β δεν έχει τα πολλά ει, οι, αι κτλ, στην ουσία μας αποδεικνύει ότι δεν διαβάζονταν όλα στην κλασική εποχή όπως επιμένουν να προφέρουν.
Παράδειγμα 1:
a-pi-ke-ne-a = Αμφιγένεια
po-me-ne = ποιμένες
da-da-re-jo-de = Δαιδάλιον
Παράδειγμα 2:
pa-i-to = Φαιστός
i-je-re-ja = ιέρεια
Όπου υπήρχε εϊ, αϊ, οϊ, το βλέπουμε.
Αλλού όπου το γράμμα είναι ένα, πάλι το βλέπουμε.
Εκεί βρίσκεται όλο το λάθος στην προφορά.
Η Γρ. Β όπως είπαμε είναι ελλειπής γραφή και δεν επιχειρεί να περιγράψει όλους τους ήχους. Εαν, όπως λες, δεν υπήρχαν διφθογγοι στη Μυκηναϊκή εποχή, δε θα υπήρχε κανένας λόγος να εμφανιστούν ως δια μαγείας στο ελληνικό αλφάβητο αιώνες αργότερα. Το -ι αποσιωπείται πριν απο τα σύμφωνα λόγω της φύσης της γραφής, αλλά αποδίδονται πριν απο άλλα φωνήεντα, επειδή όπως ανέφερα προηγουμένως, πιθανόν το -ι γινόταν ημίφωνο.

Η ορθογραφία pa-i-to δείχνει αν μη τι άλλο, οτι υπήρχε προαιρετικά η επιλογή να αποδοθούν οι διφθογγοι και με το σύμβολο για το συλλαβικό -i-, και ειναι απόδεξη οτι δεν προφέροταν /ε/.
__________________
"E pala ma'a, 'ae lē pala 'upu"-Πολυνησιακή παροιμία
Οι πέτρες φθείρονται, οι λέξεις δε σβήνουν ποτέ

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Moai : 15-08-18 στις 11:15
Απάντηση με παράθεση