Εμφάνιση ενός μόνο μηνύματος
  #7  
Παλιά 03-08-18, 21:37
befaios Ο χρήστης befaios δεν είναι συνδεδεμένος
Μέλος
 

Τελευταία φορά Online: 10-01-22 17:42
Προσπαθώ να δώσω αυτό που φαίνεται.
Λοιπόν όσον αναφορά για την Μακεδονία αυτό που είπα ήταν ότι οι ήχοι στα γράμματα ήταν οι ίδιοι.
Και οι Μακεδόνες και οι υπόλοιποι Έλληνες όταν έγραφαν -β-, -φ-, -δ-, -γ- είχαν όλα τον ίδιο σημαινόμενο ήχο.
Αν δεν έιχαν τότε θα υπήρχε αναφορά όπως αναφορά ύπηρχε για πολλά άλλα.
Τώρα από την στιγμή που στην Μακεδονία έχουμε τις παραλλαγές:
Β αντί του Φ
Γ άντι του Χ
Δ αντί του Θ
Αυτό είναι καταφανέστατο ότι οι ήχοι αυτοί ΔΕΝ είχαν καμία σχέση με τα -g-, -d- που νομίζουμε σήμερα...!
Οι ίδιοι οι καθηγητές δεν ξέρουν πως να δικαιολογήσουν αυτό με την Μακεδονία και έχουν ισχυριστεί πολλές ανοησίες περί δήθεν επιρροής από Φρυγία κτλ., οι οποίες δικαιολογίες δεν στέκουν και έχουν πάρει την απάντηση τους από άλλους καθηγητές πιο σοβαρούς.
Και μάλιστα υπάρχει πάνω σε αυτό η διασταύρωση και με την Γρ. 'Β, αλλά και πολύ αργότερα όπου πάλι ο Διονύσιος μας ανημερώνει.
Είναι δυνατόν να έχει σχέση το -g- με το -h- και το -b- με το -f- ;

Στη Γρ. 'Β το «qa-si-re-u» γίνεται «κFασιλεύς» δηλαδή «βασιλευς».
Το «mo-ri-wo-do» γίνεται «μόλιβδος».
Το «re-wo-te-re-jo» γίνεται «λεFοτέρειο» δηλαδή «λεβητάριο».
Το «da-pu2-ri-to-jo» γίνεται «δαφυρίνθοιο» δηλαδή «λαβύρινθος»
Όλα αυτά μας δείχνουν ότι ΔΕΝ υπάρχει το λατινικό -b-.
Πόσο πιο ξεκάθαρα πια;

Όποιος θέλει να ανακαλύψει πρέπει πρώτα να σεβαστεί την σημερινή προφορά όπου είναι διάδοχος της αρχαίας.
Μίλησες για το -j- όμως εδώ θα πρέπει να πούμε το εξής:
Οι ξένοι δεν μπορούν να προφέρουν το γράμμα αυτό παρά σαν -ji-.
Αν προτείνεις σε έναν Άγγλο να προφέρει -γα-, -γε-, -γο-, αυτός θα τα προφέρει ΠΑΝΤΑ με το -ι-, δηλαδή: -για-, -γιε-, -γιο- ή απλά ΔΕΝ θα μπορεί να τα καταφέρει.
Ένας Ισπανός λογικά θα τα καταφέρει καλύτερα όμως όλοι τους είναι ανίκανοι να προφέρουν το -γ- σε διάφορα φωνήεντα, παρά μόνο με την βοήθεια του -ι-.
Αυτό τι μας λέει;
Ότι η επιμονή να νομίζουμε ότι οι αρχαίοι προφέρανε το -γ- ως -g- και το -δ- ως -d- και το -β- ως -b- είναι εσφαλμένη.
Οι αρχαίοι όταν προφέρανε τα:
Β βάζανε μπροστά πάντα το -π- όχι στο τέλος όπως είναι το -b- (μπ)
Γ βάζανε μπροστά πάντα το -κ- όχι στο τέλος όπως είναι το -g- (γκ)
Δ μπροστά πάντα το -τ- όχι στο τέλος όπως είναι το -d- (ντ)
Άλλο να λές -πβ- και άλλο .μπ-.
Άλλο να λές -κγ- και άλλο .γκ-.
Άλλο να λές -τδ- και άλλο .ντ-.
Βλέπεις η διαστροφή είναι ότι τους οδηγούς -π-, -κ-, -τ- τους τοποθετούν στο τέλος αντί στην αρχή και η προφορά είναι άλλη.

Ο ίδιος ο Διονύσιος μας βάζει μαζί τα
π, β, φ
κ, γ, χ
τ, δ, θ
Αν δείς το -φ- έχει οδηγό το -π- (ph), το -β- δεν μπορεί να έχει οδηγό το -π- αφού είναι στην ίδια ομάδα;
Αν δείς το -χ- έχει οδηγό το -κ- (ch), το -γ- δεν μπορεί να έχει οδηγό το -κ- αφού είναι στην ίδια ομάδα;
Αν δείς το -θ- έχει οδηγό το -τ- (th), το -δ- δεν μπορεί να έχει οδηγό το -τ- αφού είναι στην ίδια ομάδα;
Απο την στιγμή που όλα αυτα έχουν ίδιο ή παρόμοιο ήχο στην Γρ. 'Β
Tα -κα-, -χα-, -γα- γράφονται όλα ως KA
Τα -πα-, -φα-, -βα- γράφονται όλα ως PA

Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη befaios : 03-08-18 στις 22:05
Απάντηση με παράθεση